(1).jpg)
.png)
Ο ασημένιος ήλιος με χαρωπές αχτίδες
το κάθε τι, τον ουρανό, όλη τη γη στολίζει,
και χύνει, λες, η θάλασσα αδιάκοπες ελπίδες
όταν πλατύ το γέλιο της τ' αστραφτερό σκορπίζει.
Στο χέρι πήρ' η Άνοιξη αέρινα πινέλα
και με το λαμπροπράσινο της Φύσης τ' ώριο χρώμα
το κάθε τι, τον ουρανό, όλη τη γη στολίζει,
και χύνει, λες, η θάλασσα αδιάκοπες ελπίδες
όταν πλατύ το γέλιο της τ' αστραφτερό σκορπίζει.
Στο χέρι πήρ' η Άνοιξη αέρινα πινέλα
και με το λαμπροπράσινο της Φύσης τ' ώριο χρώμα
έντυσε κάμπους και βουνά. Και της ζωής η τρέλα
άνοιξε κάθε λούλουδου το μυρωμένο στόμα.
Παντού ξεχείλισ' η χαρά. Απ' όλα τα λουλούδια
μόνον ο δόλιος μενεξές μένει στη γη θλιμμένα,
αδιάφορος στα θεϊκά κάθε πουλιού τραγούδια.
Μαραίνεται ο δύστυχος, μαράθηκ' οιμένα.
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)
άνοιξε κάθε λούλουδου το μυρωμένο στόμα.
Παντού ξεχείλισ' η χαρά. Απ' όλα τα λουλούδια
μόνον ο δόλιος μενεξές μένει στη γη θλιμμένα,
αδιάφορος στα θεϊκά κάθε πουλιού τραγούδια.
Μαραίνεται ο δύστυχος, μαράθηκ' οιμένα.
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)
Καρυωτάκης, Τα Ποιήματα (1913-1928). Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Νεφέλη, 1992