Τα συνθήματα στους τοίχους είναι πινακίδες που αντί να μας υπαγορεύουν πού πρέπει να σταματάμε, πού απαγορεύεται να στρίψουμε ή σε ποιον πρέπει να παραχωρούμε προτεραιότητα, μας δίνουν μια σπρωξιά προς την ακαριαία σκέψη, παίζουν το ρόλο του πρωινού που πρέπει να είναι δυνατό ώστε να αντέξουμε τις δύσκολες ημέρες ή ακόμα ακόμα είναι το καθημερινό συνεχές ξυπνητήρι μας που εμείς που δε γράφουμε, επιτρέψαμε στο σύγχρονο αόρατο στοχαστή να το βάζει κάθε μέρα να χτυπά, μέχρι να αναγκαστούμε να το ακούσουμε και να ξυπνήσουμε. Όχι δεν υπερβάλλω. Η γειτονιά μου είναι ένα ανοιχτό δημόσιο βιβλίο που όταν το πρωί κινώ για τη δουλειά μου κάποιος φροντίζει να μου κάνει παρέα, θυμίζοντάς μου ότι όσο εγώ κοιμάμαι, τα βράδια αυτός εργάζεται ώστε το πρωινό μου να ξεκινάει με ένα κλείσιμο ματιού στη σκέψη μου, μία ηλιαχτίδα ελπίδας στο ρημαγμένο τηλεοπτικό τοπίο που ξέφυγε από το γυαλί και κατέκλυσε με ορμή το αστικό τοπίο. (όλο το κείμενο ΕΔΩ)
ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ / ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΙΧΟΥΣ..
(επειδή είναι περισσότερα από 700 υπομονή 5-6 δευτερόλεπτα για να "ανοίξουν")
(επειδή είναι περισσότερα από 700 υπομονή 5-6 δευτερόλεπτα για να "ανοίξουν")
(τελευταία προσθήκη 02/2/2022)
𝓜𝓅𝒶𝓂𝓅𝒾𝓈 𝓚𝒾𝓇𝒾𝒶𝓀𝒾𝒹𝒾𝓈