Χάρης Βλαβιανός, «Η φύση των πραγμάτων»

Το δείπνο κύλησε ήσυχα, χωρίς απρόοπτα.
Όπως ήταν φυσικό
αντάλλαξαν μεταξύ τους ελάχιστες κουβέντες.
Σήκωναν τα κεφάλια τους,
αραιά και που,
μόνο για να δοκιμάσουν
το σούσι που είχαν παραγγείλει
και για να πιουν λίγο λευκό κρασί.
Αντί να μιλάνε,
προτιμούσαν να κοιτάζουν φωτογραφίες,

δικές τους ή άλλων, στο Instagram.

H πραγματικότητα είναι προφανώς πολύ πληκτική

-προβλέψιμη θα διόρθωνε

ο «διανοούμενος» της παρέας-

όταν γίνεται υπερβολικά απτή.

Καλύτερα να κρατάς κάποιες αποστάσεις

(Αποτρέπουν ως γνωστόν τις ματαιώσεις.)

Εξάλλου τι ακριβώς σημαίνει «φίλος»;

Μπορείς να εμπιστευτείς περισσότερο

αυτόν που κάθεται τώρα απέναντί σου

και τρώει ωμό σολομό

επειδή υπήρξατε κάποτε συμμαθητές,

από τον άγνωστο μυώδη άντρα

που σου στέλνει «καυτά φιλιά»

από την Κίμωλο;

(Ή μήπως είπε Αμοργό;)

Το νόημα επιστρέφει σπίτι

σκοντάφτοντας πάνω στις κοφτερές

πέτρες του καλντεριμιού,

αδιαφορώντας για την εξέλιξη της βραδιάs.

Θέλει απλώς να φτάσει πριν νυχτώσει.

Αύριο ποιος αλήθεια θα θυμάται  πόσα like

απέσπασε η γνωστή ατάκα του Oυάιλντ

που ανέβασες λίγο πριν κλείσεις τα μάτια στο προφίλ σου

(ήταν του Τσέστερτον για την ακρίβεια)

όταν μια νέα μέρα

γεμάτη απαστράπτοντα δόντια

και ηλιοκαμένα κορμιά,

θ’ ανατείλει στον ορίζοντα της οθόνης

εκατοντάδων, χιλιάδων υπολογιστών;

Θα ήθελα να σε ρωτήσω

πότε ήταν η τελευταία φορά

που έγειρες στον ώμο ενός δειλινού

και το άφησες να σε οδηγήσει

στο δεντρόσπιτο των παιδικών σου χρόνων,

αλλά ξέρω την απάντηση.

Το μαγιώ σου πάντως έχει αρχίσει

να ξεχειλώνει στο πλάι

και δεν σε κολακεύει

στη selfie που μας έστειλες.

Σα φίλος σ’ το λέω.

~

από τη συλλογή Αυτοπροσωπογραφία του λευκού, εκδ. Πατάκης 2018

πηγή

 

Ο Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε Οικονομικά και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και Πολιτική Θεωρία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχει εκδώσει δεκατρείς ποιητικές συλλογές, με πιο πρόσφατη την Αυτοπροσωπογραφία του Λευκού (2018) – Κρατικό Βραβείο Ποίησης, Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών, Βραβείο Ποίησης του Περιοδικού «Αναγνώστης» – και τέσσερις συλλογές δοκιμίων. Τον Νοέμβριο του 2011 κυκλοφόρησε το βιβλίο του, Η ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού: από τους Προσωκρατικούς έως τον Ντερριντά. Το 2015 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το αίμα νερό (αυτοβιογραφικό «μυθιστόρημα»). Ακολούθησε το 2016 Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ και το 2020 το Τώρα θα μιλήσω εγώ (αφήγημα για τον θάνατο της αδελφής του Μαρίνας από ηρωίνη). Έχει μεταφράσει έργα κορυφαίων Αμερικανών και Ευρωπαίων ποιητών, όπως των Walt Whitman, Ezra Pound, William Blake, John Ashberry, Zbigniew Herbert, Fernando Pessoa, e.e.cummings, Michael Longley, Wallace Stevens και Anne Carson. To 2013 κυκλοφόρησε η μετάφρασή του των Τεσσάρων Κουαρτέτων του Τ.S.Eliot και πρόσφατα η μετάφραση της Άγονης γης, σύνθεσης εμβληματικής στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και έργα του έχουν εκδοθεί στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, στην Ιρλανδία και στην Ισπανία. Διευθύνει το περιοδικό Ποιητική (εξαμηνιαίο περιοδικό για την τέχνη της ποίησης, που εκδίδουν οι Εκδόσεις Πατάκη). Διδάσκει ιστορία και πολιτική θεωρία στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, δημιουργική γραφή στο ΕΑΠ και είναι υπεύθυνος εκδόσεων στις Εκδόσεις Πατάκη.