Χρίστος Κρεμνιώτης, «Ρεμπέτικο»

Σου γράφω βιαστικά:
Νοτιάς. Επτά νεαρών αλόγων.

Στον θάμνο
που ’χει πολλά τολμήσει απέναντι στον ήλιο
ένα αγόρι κατουράει
εμπρός από το ασημωμένο εικόνισμα της τρικυμίας.

Κοιτάω τα πόδια των πουλιών στην απογείωση:
γαμψά, παρατηρώ, σα να ζητούν ν’ αρπάξουνε ψηλά
το κύμα
τον τύπο από τις φτέρνες σου στην άμμο.
Την γη
την ασύνετη.

Δεν σου είπαν πως δεν τριγυρνάτε πια γυμνοί εκτός ονείρου;
Βαραίνει η μετουσίωση-
σαν άστρο που ζητάει να πέσει,
σαν όσα όλο να δίνομαι με αφήνουν
σ’ ό,τι αρκέστηκα.

Άνεμοι φτάνουνε Ομηρικά. Ή, άλλως: εξαπίνης και
ξεσηκώνουνε
όλο το φως που είχε περισσέψει τ’ ουρανού
και υπογράμμιζε
μία ψηφίδα αίματος από ατίθασο φιλί
πάνω απ’ την κνήμη, στον μηρό της καστανής σου σάρκας.

Φτωχή και η ομορφιά, όταν
η ατέλεια τονίζεται επί τούτου.
(Μα εγώ,
για την ανάμεσα μας σιωπή εργάστηκα.)

Να’ ταν αιώνιο το λίγο πριν απ’ το άγγιγμα σου.
Τότε το πάντοτε.
Γράφω για εσένα, βιαστικά.
Αλλού, να σε προλάβω
  ως άλλος.

Αρσενική ανεμώνη της λύπης μου
~
  από τη συλλογή Εφηβεία του μπλε, Οδός Πανός, 2009
πηγή

Ὁ Χρίστος Κρεμνιώτης γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ 1983. Τίτλοι βιβλίων: Ώριμο σπέρμα (Πλανόδιον, 2008). Εφηβεία του μπλε (Οδός Πανός, 2009). Γεωμετρία της νήψης (manifesto, 2014). Μίτος αιφνίδιος. Η μοναξιά (Γαβριηλίδης, 2016)