Στεφάν Μαλλαρμέ (Stéphane Mallarmé), «Ο τάφος του Έντγκαρ Πόε»

 Τέτοιο ως να ναι ο ίδιος πια ας του αλλαζ’ η αιωνιότης ντύμα ,
Μ’ ένα μαχαίρι ξεσηκώνει ο ποιητής γυμνό
Την ξαφνιασμένη του εποχή που δεν ήταν γνωστό
Πως θριάμβευεν ο θάνατος στο έμφωνο τούτο κλίμα !

Εκείνη , όρμημα ύδρας πριν στου αγγέλου εμπρός το ρήμα
Στις λέξεις της φυλής νόημα που ‘δινε αγνό
Έξοχο επευφήμησαν τον πιωμένο μάγο αχό
Μες στο χωρίς καμιά τιμή μίγματος μαύρου κύμα .

Από γη κι από νεφέλη εχθρούς ,ω αιχμηρό γραφτό !
Με την ιδέα μας μαζί αν δεν λαξευθεί γλυπτό
Που τον περίλαμπρο του Poe τάφο να κοσμήσει ,

Γαλήνη όγκου εδώ πεσμένου σκοτεινής πληγής ,
Όριο για πάντα ας δείχνει του γρανίτη τούτου η φύση
Προς τη μαυρόφτερη ‘Αρά διασποράς μελλοντικής .

~

 Τα Ποθήματα του Stéphane Mallarmé
εκδ. Ιδεόγραμμα, Αθήνα 1992

απόδοση Γ.Σ.Πατριαρχέας
πηγή