Κώστας Καρυωτάκης, «Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα...»

Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα

είδα το βράδυ αυτό.

Kάποια χρυσή, λεπτότατη

στους δρόμους ευωδιά.

Kαι στην καρδιά

αιφνίδια καλοσύνη.

Στα χέρια το παλτό,

στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.

Hλεκτρισμένη από φιλήματα

θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.

H σκέψις, τα ποιήματα,

βάρος περιττό.

Έχω κάτι σπασμένα φτερά.

Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε

το καλοκαίρι αυτό.

Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,

για ποιες αγάπες,

για ποιο ταξίδι ονειρευτό. 

~

Ποιητική συλλογή: 'Ελεγεία και Σάτιρες' (1927)