H.D. (Hilda Doolittle), «Στη Μπαΐα»

Έπρεπε να το φανταστώ
πως σε όνειρο θα έφερνες
κάτι υπέροχο κι επίφοβο μαζί
δεμένες ορχιδέες σε ανθοδέσμη
σαν κάποιος να ‘λεγε (σε όνειρο)

«Σου στέλνω αυτό,

εγώ που τις γαλάζιες φλέβες του λαιμού σου

δε φίλησα ποτέ».

Γιατί τα χέρια σου

(που τα δικά μου δεν αγγίξανε ποτέ)

τα χέρια αυτά που έβλεπα

τόσο προσεκτικά ν’ αγγίζουνε τα άνθη,

τα χέρια σου τα εύθραυστα

που σήκωναν με σιγουριά και τόσο απαλά

τα ευαίσθητα λουλούδια

Αχ, πώς ήτανε..

Δεν έστειλες ποτέ (σε όνειρο)

ετούτη τη μορφή ή την οσμή

όχι βαριά ή αισθιασιακή

μα επίφοβη – επίφοβη

των ορχιδέων σε ανθοδέσμη

και λίγες λέξεις στην κορδέλα

τυλιγμένες:

«Από λουλούδι σε λουλούδι

για τα λευκά τα χέρια,

τα πιο ωχρά,

τα λιγότερο χαριτωμένα κι από πράσινο φύλλο»

ή

«Από έρωτα σε έρωτα,

δίχως αφή, δίχως φιλί

αλλά για πάντοτε μα πάντοτε αυτό».

~

Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου 

πηγή