-Παπά, μια κόρη αγάπησα
και μ’ αγαπούσε σαν τρελλή·
μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι ;
-Αν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να ’σαι.
και μ’ αγαπούσε σαν τρελλή·
μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι ;
-Αν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να ’σαι.
-Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε
στην αγκαλιά μου ντροπαλή
κι αμάρτησα κι αμάρτησε
όχι μονάχα με φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι ;
-Αν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να ’σαι.
-Μια μέρα την παράτησα
την όμορφην αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα
μήτ’ αγκαλιά, μήτε φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι ;
-Δεν την αγάπησες πολύ,
καταραμένος να ’σαι !
~
Από τα «Σπασμένα Μάρμαρα»
μελοποιημένο από τον Σπύρο Σαμάρα
μελοποιημένο από τον Σπύρο Σαμάρα
Ο Ιωάννης Πολέμης (Αθήνα, 1862 - Αθήνα 1924) ήταν ποιητής και θεατρικός
συγγραφέας. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και καλοσύνη,
στοιχεία άλλωστε που χαρακτήρισαν και την ίδια του τη ζωή. Ο Ιωάννης
Πολέμης εντάσσεται στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή που αντιτάχτηκε στην υπερβολή
και τον άκρατο ρομαντισμό, ενώ παράλληλα καθιέρωσε (όπως οι Παλαμάς,
Δροσίνης) τη δημοτική γλώσσα στην ποίηση. Είναι ποιητής των χαμηλών
τόνων, αισθηματικός, μελωδικός λυρικός και δραματικός. Το έργο του, που
είχε πρωτοφανή λαϊκή απήχηση, διακρίνει ο μελωδικός στίχος, η απλότητα
και ο αβίαστος συμβολισμός. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν. Ο
Πολέμης επικρίθηκε συχνά και από τους συγχρόνους του και από τους
μετέπειτα κριτικούς για το χαμηλόφωνο ύφος του, για τον έντονο
αισθηματισμό του, την έλλειψη ποιητικού βάθους και θεματικής
πρωτοτυπίας. [Βιογραφία]