Θα πούνε οι “μπουλουξήδες”
για τους στίχους μου
πως έχουν στο βάθος λίγη αλήθεια.
Μα οι “μεγάλοι υποκριτές”
θα βρούνε παραμύθια,
τα ποιήματά μου, άτεχνα.
Και κάτι δεσποινάρια
“Δραματικών σχολών”,
που δεν πήγαν ποτέ
τουρνέ στην επαρχία,
με ειρωνεία
για μένα θα μιλήσουνε.
Οι “μετρ” των στίχων
αν καταδεχτούνε
και τα δούνε
θα φρίξουνε
και στο καλάθι των αχρήστων
θα τα ρίξουνε.
Η αγαπημένη μου θα ενθουσιαστεί
γιατί αγαπάει ένα ποιητή,
μα ίσως να ‘ναι κατά βάθος λυπημένη
γιατί σ’ εκείνην αφιερωμένοι
δεν ειν’ οι στίχοι μου.
Κι η μάνα μου,
αν κάποτε το μάθει
πως στίχους έχω γράψει
θα κουνήσει το κεφάλι
με συμπόνια,
γιατί αφήνω έτσι τα χρόνια
να μου φεύγουν κυνηγώντας χίμαιρες.
για τους στίχους μου
πως έχουν στο βάθος λίγη αλήθεια.
Μα οι “μεγάλοι υποκριτές”
θα βρούνε παραμύθια,
τα ποιήματά μου, άτεχνα.
Και κάτι δεσποινάρια
“Δραματικών σχολών”,
που δεν πήγαν ποτέ
τουρνέ στην επαρχία,
με ειρωνεία
για μένα θα μιλήσουνε.
Οι “μετρ” των στίχων
αν καταδεχτούνε
και τα δούνε
θα φρίξουνε
και στο καλάθι των αχρήστων
θα τα ρίξουνε.
Η αγαπημένη μου θα ενθουσιαστεί
γιατί αγαπάει ένα ποιητή,
μα ίσως να ‘ναι κατά βάθος λυπημένη
γιατί σ’ εκείνην αφιερωμένοι
δεν ειν’ οι στίχοι μου.
Κι η μάνα μου,
αν κάποτε το μάθει
πως στίχους έχω γράψει
θα κουνήσει το κεφάλι
με συμπόνια,
γιατί αφήνω έτσι τα χρόνια
να μου φεύγουν κυνηγώντας χίμαιρες.
~
Μίμης Φωτόπουλος, Ημιτόνια, Εκδόσεις 24 γράμματα
Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας τον Απρίλιο του 1913.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Παρακολούθησε
μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (μέχρι το β΄
έτος, 1933). Εργάσθηκε ως ηθοποιός - θιασάρχης από το 1952 και
σκηνοθέτης από το 1960. Έγραψε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές:
"Μπουλούκια", 1940, "Ημιτόνια", 1960, "Σκληρά τριολέτα", 1961 και ο
"θάνατος των ημερών", 1976) και 3 αυτοβιογραφικά ("25 χρόνια θέατρο",
1958, "Το ποτάμι της ζωής μου", και "Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων",
1965) και 2 θεατρικά έργα ("Ένα κορίτσι στο παράθυρο", 1966 και
"Πελοπίδας ο καλός πολίτης", 1976) που έχουν παιχτεί. Οργάνωσε 5
εκθέσεις ζωγραφικής (ιδιότυπης τεχνικής κολάζ γραμματοσήμων). Υπήρξε
μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος της Πανελλήνιας
Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και Πρόεδρος του Δ.Σ. Άρματος Θέσπιδος. Έκανε
θεατρικές περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο.
Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του
Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Σημαντικότερες συμμετοχές
του ήταν στο "Βυσινόκηπο" του Τσέχωφ, στις "Αγριόπαπιες" του Ίψεν στο
θέατρο Τέχνης, στο "Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας" του Σαίξπηρ στο θέατρο
του Βασιλικού Κήπου (1956) και για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Ντ.
Ηλιόπουλο. Εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες φάρσες αλλά και δραματικούς
ρόλους. Χαρακτηριστικές ερμηνείες στο "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και
"Δον Καμίλλο". Επίσης σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους
όπως "Η Κάλπικη λίρα", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Τα κίτρινα
γάντια", "Το σωφεράκι" κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.
