Βάσω Μπρατάκη, «Μοναξιά»

Αλήθεια
πόση μοναξιά στο πέταγμα σου
μικρή πεταλούδα του ονείρου
πάνω από την γκρίζα πολιτεία
αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής
κλειστά τα παραθυρόφυλλα του ύπνου
και στο μεγάλο τραπέζι της σιωπής
το ψωμί από τα όνειρα των πεινασμένων .

Αλήθεια
πόση μοναξιά στο ακρογιάλι των ήχων
καθώς στου φεγγαριού την λήθη
σε σκοτεινά δίχτυα έπιασαν
τα λόγια του έρωτά μου
και ας σφυρίζουν στο αίμα μου
σειρήνες  της νύχτας γεννώντας
απατηλές των στίχων αστροφεγγιές .

Αλήθεια
πόση  μοναξιά στις γειτονιές του φεγγαριού
όταν καρδιά μου , μικρό πουλί
πιασμένο στα ξόβεργα
κυνηγού που δεν γνωρίζει,
μετρά στον ίσκιο
της πληγωμένης φτερούγας του
την φθαρτή ομορφιά αυτού του κόσμου
που γεννιέται και πεθαίνει κάθε μέρα .

~
από τη συλλογή Η εποχή των χαμένων ποιητών, εκδ. Δωδώνη, 2012
πηγή η ιστοσελίδα της ποιήτριας mpleveloudo.blogspot.com

Η ποιήτρια Βάσω Μπρατάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Ζει και εργάζεται στα Γιαννιτσά. Έχει μαθητεύσει στη ζωγράφο Μαρία Καζάζη στα μυστικά του ιμπρεσιονισμού. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1983 με ένα ποίημα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 1337 του περιοδικού «Νέα Εστία».
Ποιητικές συλλογές:
«Τα ερωτικά – Δοκιμές», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα, 1985
«Νύχτα ηνίοχος», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2010
«Η εποχή των χαμένων ποιητών», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 2012