Βάσω Μπρατάκη, «Οι νύχτες μας»

Κύκλοι οι νύχτες μας και στο κέντρο
η καρδιά μου η καρδιά σου οι καρδιές μας.
Και γύρω τους διψασμένοι κυνηγοί
που βγήκαν με αίμα να ξεδιψάσουν
τα άγρια ένστικτα του έρωτά τους
κρύβοντας φαρέτρα και βέλη
στον ίσκιο του φεγγαριού
όταν ποτάμια το αίμα άναβε φωτιές
σε δάση που δεν είχαμε ποτέ διαβεί,
και ήταν ο φόβος της μοναξιάς του ταξιδιού
που τους έχρισε εραστές του φεγγαριού.

Και είναι η σιωπή των αμνών που ακούγεται
κάθε φορά που πέφτει η μάσκα.
Και αυτοί πάντα να στοχεύουν
στο κέντρο την καρδιά μας.
Κι εμείς πληγωμένοι και γυμνοί
με σπασμένα τα φτερά
έντρομοι να βλέπουμε στο κατώφλι της ανατολής
πως ο κύκλος της νύχτας έχει κι άλλο μικρύνει
και στο φως του φεγγαριού
φαντάζει ολοένα και πιο πολύ
το κέντρο της φοβισμένης καρδιάς μας.

Και μέσα στου αλκοόλ τη ζάλη
και στου καπνού τους άσπρους κύκλους
να αναρωτιέσαι
αν θα προλάβουμε άραγε να αγαπηθούμε
κι ας έχουμε παιδευτεί
να μάθουμε τον έρωτα να καλούμε
με όλες τις λέξεις της σιωπής.
Γιατί είναι γραφτό της μοίρας
οι άνθρωποι να γερνάνε νωρίς.

Άραγε θα προλάβουμε;
Στον ίσκιο αυτού του ερωτηματικού
γερνούν οι νύχτες μας.

~
από τη συλλογή Νύχτα ηνίοχος», εκδ. Γαβριηλίδης, 2010
πηγή

Η ποιήτρια Βάσω Μπρατάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Ζει και εργάζεται στα Γιαννιτσά. Έχει μαθητεύσει στη ζωγράφο Μαρία Καζάζη στα μυστικά του ιμπρεσιονισμού. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1983 με ένα ποίημα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 1337 του περιοδικού «Νέα Εστία».
Ποιητικές συλλογές:
«Τα ερωτικά – Δοκιμές», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα, 1985
«Νύχτα ηνίοχος», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2010
«Η εποχή των χαμένων ποιητών», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 2012