Μπενζαμέν Περέ (Benjamin Péret), «Μίλα μου»

Το μαύρο του καπνού το μαύρο ζώο το μαύρο μαύρο
έδωσαν ραντεβού ανάμεσα σε δύο μαυσωλεία
που μπορούν να περάσουνε γι' αυτιά δικά μου
ή της φωνής σου ο αντίλαλος φάντασμα από θαλασσινό
μαρκάσι
λέει και ξαναλέει αορίστως τ' όνομά σου
που μοιάζει τόσο μα τόσο στο αντίθετο μιας έκλειψης
ηλίου

που πιστεύω πως είμ' εγώ σαν με κοιτάς
πόδι κορυδαλλού σε παγωνιέρα που θα της άνοιγες την
πόρτα
με την ελπίδα πως θα δεις να το σκάει κάποιο χελιδόνι
ξαναμμένου πετρελαίου
αλλά το κορυδαλλίσιο σου το πόδι θα κάνει ν' αναβλύσει
πετρελαιοπηγή φλεγόμενη
αν το θες εσύ
όπως και το χελιδόνι
θέλει την ώρα του θέρους να παίξει των ξαφνικών
νεροποντών τη μουσική
και τη φάμπρικα σαν να 'ταν μύγα
που ονειρεύεται ιστούς αράχνης ζαχαρένιους
μέσα στα νεροπότηρα των οφθαλμών
ενίοτε γαλάζιους σαν αστέρι τρεχούμενο αντανακλώμενο
από 'να αυγό
και ενίοτε πράσινους λες και είναι πηγή που όλο στάζει
σα ρολόι

~
μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
πηγή

Ο Benjamin Péret γεννήθηκε το 1899 στο Rezé της Δυτικής Γαλλίας. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, αλλά, σύντομα, διέκοψε τη φοίτησή του και κατετάγη στο γαλλικό στρατό. Έγινε μέλος του καλλιτεχνικού ρεύματος του ντανταϊσμού, από το οποίο αποχώρησε, λίγο αργότερα, για να συμμετάσχει στην ίδρυση του κινήματος του σουρεαλισμού. Το 1921 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Le Passager du transtlantique. Υπήρξε συνιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού La Révolution Surréaliste. Το 1925 προσχώρησε στο γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Το 1929 μετανάστευσε στη Βραζιλία, απ’ όπου απελάθηκε, δύο χρόνια αργότερα, λόγω της συμμετοχής του στην ίδρυση της τροτσκιστικής Βραζιλιάνικης Κομμουνιστικής Ένωσης. Στη συνέχεια, έλαβε μέρος στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο στο πλευρό των δημοκρατικών δυνάμεων και φυλακίστηκε. Μετά την απελευθέρωσή του, εγκαταστάθηκε για επτά χρόνια στο Μεξικό. Πέθανε το 1959 στο Παρίσι.