Τέλειωσε η νύχτα κι η σελήνη
λιώνει αργά στον ουρανό
και βασιλεύει μέσα στα κανάλια.
Είναι τόσο θαλερός ο Σεπτέμβρης σ’ αυτούς
τους κάμπους, πράσινα είναι τα λιβάδια
σαν τις κοιλάδες, την άνοιξη, στο νότο.
Άφησα τους συντρόφους,
έκρυψα την καρδιά μέσα στ’ αρχαία τείχη
να μείνω μόνος, να σε θυμηθώ.
Είσαι πιο μακρινή κι απ’ τη σελήνη,
τώρα που η μέρα ανατέλλει
και αντηχούν στις πέτρες των αλόγων οι οπλές.
~
Απόδοση: Σωτήρης Τριβιζάς
πηγή
λιώνει αργά στον ουρανό
και βασιλεύει μέσα στα κανάλια.
Είναι τόσο θαλερός ο Σεπτέμβρης σ’ αυτούς
τους κάμπους, πράσινα είναι τα λιβάδια
σαν τις κοιλάδες, την άνοιξη, στο νότο.
Άφησα τους συντρόφους,
έκρυψα την καρδιά μέσα στ’ αρχαία τείχη
να μείνω μόνος, να σε θυμηθώ.
Είσαι πιο μακρινή κι απ’ τη σελήνη,
τώρα που η μέρα ανατέλλει
και αντηχούν στις πέτρες των αλόγων οι οπλές.
~
Απόδοση: Σωτήρης Τριβιζάς
πηγή
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό ΟΡΟΠΕΔΙΟ, τόμος 5, τεύχος 18, Άνοιξη 2017
Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.
Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.