Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αργύρης Χριστομάγνος, «Ο Δράκος Του Παραμυθιού»

Μήπως τα αγαπημένα παραμύθια
είναι λίγο ως πολύ τα ίδια;
Μήπως η έννοια του καλού εν γένει
είναι κατάτι διαστρεβλωμένη;

Πρίγκηπα, στείλε "θαραλλέος" τη στρατιά
ή να καούν, πεθαίνοντας για τ' όνειρό σου,
σε μια υπόγεια σπηλιά μπροστά
ή το κορίτσι σώο να σου παραδώσουν.
Ζήτημα αν σ' έχει δει έστω μια φορά.
Και ο πατέρας της με γάμο συμφερόντων
έταζε στον δικό σου νύφη με χαρά
κι εσύ διάδοχος, καμάρι των αρχόντων...

Όμως, ο Έρωτας, αδιάλλακτος κι αγνός
εισέβαλε μες στην καρδιά του Δράκου
και με το ρίσκο του την άρπαξε ασφαλώς
από μια μοίρα μοναξιάς ζώντος θανάτου.
Μακριά από τ' άδικο το σιδερένιο χέρι,
αληθινή θεά την λάτρεψε στο βράχο
για να την πάρει σαν κορώνα σε άλλα μέρη.
...Στο παραμύθι εγώ είμαι με το Δράκο.

Κι αφού το αίμα του τον όχλο τον αδαή
και τα παιδάκια πρέπει να ευφραίνει πάντα,
κάτσε, πριγκήπισσα, μονάχη σου εσαεί
μες στο παλάτι και να πλένεις πιάτα.
Λοιπόν, σιωπή, παραμυθάδες όλοι κάντε!
Μετά το "Τέλος" σας οι ήρωες πώς θα ζήσουν;
Δράκε, γενναίε ερωτευμένε, είμαι μαζί σου.
Κι εσύ, Λευκέ Ιππότη, άντε ...

Για το πόσο σχετικό είναι το καλό
ας μιλήσουμε κάποια στιγμή παράμερα...
Δοξάζω Skeletor, Darth Vader, Dr. Claw,
Shredder, Joker, Megatron και Mumm-Ra.

Βάλε το χέρι σου, μωρό μου, στην καρδιά
και διάλεξε ποιά μοίρα σου ταιριάζει:
μιας κούκλας πού 'χει τα χρυσά κλειδιά
σ' εξώστες, όλοι να την κάνουν χάζι,
μοναχική βιτρίνα που, χωρίς μιλιά,
τον Πρίγκηπα ματαίως θα προσμένει;
ή φτωχικά να ζεις σε μια μικρή σπηλιά,
ενός Δράκου η Αιώνια Αγαπημένη;

~
από τη συλλογή Και Άλλες Σκανταλιές, εκδ. Ελίκρανον, 2021

Δημοσιευμένο με την άδεια του ποιητή

Ο Αργύρης Ωρίωνα Χριστομάγνος γεννήθηκε το 1980 στα Καλάβρυτα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Limited Edition MMXVII aD." από τις Εκδόσεις Ελίκρανον (2017), "2ος Νόμος" από τις Εκδόσεις Andy's (2018), "Οι Νέοι Θεοί" από Ελίκρανον (2020), "The Songs Of Soul Invictus" από τις Εκδόσεις της Amazon (2020), "Και Άλλες Σκανταλιές" από Ελίκρανον (2021) και ένα πεζό, το "Μεταλιθικό Μανιφέστο" από Ελίκρανον (2020), μεταφρασμένο και στα Αγγλικά (εκδ. Amazon). To 2020 τιμήθηκε με βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό για το ποίημα "Οι Περήφανοι, Οι Λίγοι, Οι Δυνατοί". Παραμένοντας πιστός και φανατικός χεβυμεταλλάς, από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης