Άφεγγη η νύχτα, δάκρυα σταλάζει
η κουκουβάγια δυσοίωνα κράζει.
Χλωμιάζει η μέρα τα μάτια ανοίγει,
πίσω γυρίζει, θέλει να φύγει.
Δειλός ο ήλιος βγαίνει απ’ τα χάη,
όλα τα γνώριμα να βρει ζητάει.
Μα μήπως έφθασε σε χώρα ξένη;
Γύρισε ανάποδα η οικουμένη;
Εικόνες άγνωστες νέων ανθρώπων,
που ήταν κάποτε πηγές ερώτων,
πίσω απ’ την μάσκα το γέλιο κλείνουν,
πικρό το σάλιο που καταπίνουν.
Ποιος παντοκράτορας είχε το σθένος
την γη να αλλάξει με τόσο μένος.
Covit το όνομα, και η γενιά του
Οσμή θανάτου η μυρωδιά του.
«Ποιος σε προσκάλεσε κορωνοϊέ μου,
Είσαι ο φονιάς; απάντησέ μου.
Όχι, ακίνδυνος κι άοπλος είμαι
αυτοί με διέταξαν « άγριος γίνε».
Αυτοονομάζονται, παγκόσμιοι ηγέτες.
Αυτοί να ξέρετε είναι οι φταίχτες,
που τον πλανήτη δουλοποιούνε
και εσένα επαίτη, σε καταντούνε.
η κουκουβάγια δυσοίωνα κράζει.
Χλωμιάζει η μέρα τα μάτια ανοίγει,
πίσω γυρίζει, θέλει να φύγει.
Δειλός ο ήλιος βγαίνει απ’ τα χάη,
όλα τα γνώριμα να βρει ζητάει.
Μα μήπως έφθασε σε χώρα ξένη;
Γύρισε ανάποδα η οικουμένη;
Εικόνες άγνωστες νέων ανθρώπων,
που ήταν κάποτε πηγές ερώτων,
πίσω απ’ την μάσκα το γέλιο κλείνουν,
πικρό το σάλιο που καταπίνουν.
Ποιος παντοκράτορας είχε το σθένος
την γη να αλλάξει με τόσο μένος.
Covit το όνομα, και η γενιά του
Οσμή θανάτου η μυρωδιά του.
«Ποιος σε προσκάλεσε κορωνοϊέ μου,
Είσαι ο φονιάς; απάντησέ μου.
Όχι, ακίνδυνος κι άοπλος είμαι
αυτοί με διέταξαν « άγριος γίνε».
Αυτοονομάζονται, παγκόσμιοι ηγέτες.
Αυτοί να ξέρετε είναι οι φταίχτες,
που τον πλανήτη δουλοποιούνε
και εσένα επαίτη, σε καταντούνε.
~
πηγή
πηγή
Σ᾽ ένα όμορφο, Μινωικό χωριό, τον Πανασσό Ηρακλείου Κρήτης γεννήθηκα, κάποια μακρινή άνοιξη κι εκεί μεγάλωσα ανάμεσα σε ζεστούς κι αληθινούς ανθρώπους. Αγρότισσα κι αρχόντισσα η μάνα μου, αγρότης και φιλόσοφος ο πατέρας μου. Είχα όσο ήθελα ουρανό και δικά μου αστέρια. Ταξίδεψα με το σύννεφο, φτερούγισα με τον άνεμο, έλειωσα με το χιόνι. Η πεταλούδα με δίδαξε το εφήμερο, το ποτάμι το ανεπίστρεπτο τα πουλιά την ελευθερία. Διορίστηκα δασκάλα στο Δημοτικό σχολείο της «ΛΑΡΚΟ» του Μποδοσάκη, στον Ν. Φθιώτιδος. Ενθουσιάστηκα είχα ψυχές να πλάσσω.
(Έχει
βραβευτεί πέντε φορές σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης (η μία σε
ποιητική συλλογή). Επτά σε διηγήματα. Δημοσιεύει σε εφημερίδες και
περιοδικά του Ηρακλείου και των Αθηνών Είναι μέλος της «Εταιρίας Ελλήνων
Λογοτεχνών» της «Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών» – «του Συνδέσμου
Ιστορικών συγγραφέων», «του Συνδέσμου Λογοτεχνών Ηρακλείου Κρήτης» και
«αντιπρόεδρος του Συλλόγου Λογοτεχνών Ηρακλείου «Κρητών λόγος»)
Τίτλοι
βιβλίων: Τον έρωτα τραγούδησα τη φύση και το άπιαστο (2006). Η ορχήστρα
των θεών και μια παραφωνία (Μυθ. 2008). Στην ενδοχώρα των αισθημάτων
(2010). Με τα φτερά του Πήγασου (2010). Φιλοξενία και έρωτας στα χρόνια
της λέπρας (Μυθ. 2013). Η Ελλάς εάλω και ούτως και άλλως (2014). H
Διδασκάλισσα (Μυθ. 2016).
Το ιστολόγιο της ποιήτριας elmanioraki.blogspot.com
Το ιστολόγιο της ποιήτριας elmanioraki.blogspot.com