Τα Άνθη του Κακού (πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικα Les Fleurs du Mal) είναι συλλογή ποιημάτων του Σαρλ Μπωντλαίρ. Πρωτοκυκλοφόρησε σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις μεταξύ 1857 και 1868. Εξαιτίας της πρώτης έκδοσης ο Μπωντλαίρ καταδικάστηκε για προσβολή της δημοσίας αιδούς, και έξι από τα ποιήματα του απαγορεύτηκαν. Το έργο του αυτό, που σήμερα θεωρείται ως το κυριότερο του Μπωντλαίρ, ασχολείται με τους κατοίκους της μεγαλούπολης και την ανία που περιστασιακά αισθάνονται. Επηρέασε το έργο του Ρεμπώ, του Βερλαίν και του Μαλαρμέ και αναγνωρίζεται σήμερα ως η
απαρχή της μοντέρνας ευρωπαϊκής ποίησης.
Η συλλογή αποτελείται από σύντομα ποιήματα, που είναι κατανεμημένα σε πέντε (το 1857) ή έξι (το 1861, 1868) κεφάλαια με αλληγορικούς τίτλους. Η δομή του αυτή δίνει στην ποιητική συλλογή μια πολύπλοκη και καλοσυντεθειμένη αρχιτεκτονική. Το ύφος των ποιημάτων κυριαρχείται από μελαγχολικά συναισθήματα του ρομαντισμού, γεμάτα άγχος και κατάθλιψη. Η πραγματικότητα της μεγαλούπολης όπως μας την παρουσιάζει ο Μπωντλαίρ είναι στο στυλ του ανερχόμενου ρεαλισμού και, αντίθετα με τον κλασικό ρομαντισμό, άσχημη και αρρωστημένη. Οι χαρακτήρες ταλαντεύονται μεταξύ των σκοτεινών δυνάμεων του καλού και του κακού.
Ο
Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε μετά την πρώτη έκδοση: «
Τα άνθη του κακού φωτίζουν και λαμπυρίζουν σαν τα άστρα του ουρανού. Συνεχίστε το συγγραφικό έργο σας. Με όλη μου την δύναμη σας ανακράζω ένα μπράβο!»
πηγή~
«Τα άνθη του κακού»
Μετάφραση: Μανώλης Κανελλής
Εκδοτικός Οίκος Μιχαήλ Ζηκάκη, 1928