Αττίλα Γιόζεφ (Attila Jozsef), «Αγνή καρδιά»

Δίχως μητέρα και πατέρα
και λίκνο ή κάσα, πάντα πέρα
από θεό κι από πατρίδα.
Δίχως φιλί, φίλη δεν είδα.

Τίποτα τρεις ημέρες· τ’ όντι
ψωμί δε δάγκωσε το δόντι.
Τη δύναμη όλη βίου εντίμου
πουλώ — τα χρόνια τα είκοσί μου.

Κανείς γι’ αυτήν, κανείς πελάτης;
Μόνος ο διάβολος μπροστά της.
Η αγνή καρδιά μου πια εξοργίστη.
Φονιάς θα γίνω, μα την πίστη.

Με πιάνουνε και με κρεμάνε
και στ’ άγιο χώμα με πετάνε.
Τώρα η υπέροχη καρδιά μου
λιπαίνει τα χορτάρια χάμου.

1925
~
Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος

πηγή