Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Όλγα Παπακώστα, «Total eclipse»

Αν μπει η σελήνη ανάμεσα
στον ήλιο και τη γη
έστω για λίγo,
αφηνιάζουν τα άλογα
τρομάζουν οι στρατιώτες
πολύ μας κακοφαίνεται.
Δεν μας αρέσουν
οι εξηγήσεις των επιστημών.
Ας μην ξεχνούμε
ότι είμαστε Ρωμαίοι.
Θέλουμε φως τη μέρα
και τη νύχτα θέλουμε σκοτάδι.
Το φεγγαράκι μας αρέσει
ως λαμπατέρ.
Κυρίως όμως μας αρέσει
να είμαστε ακίνητοι:
να έρχονται σε μας οι άλλοι
και να φεύγουν
απ’ όλους τους δρόμους.
~

Η Όλγα Παπακώστα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1966. Έχει σπουδάσει κλασική φιλολογία στο ΑΠΘ και έχει μεταφράσει τις "Τουσκουλανές Διατριβές του Κικέρωνα" για τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφόρησε το 2013 η ποιητική της συλλογή Όχι ακόμη Κάρμεν, και το 2018 η δεύτερη, με τίτλο Μταμορφώ[θ]εις (Πατάκης, 2018).
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης