Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς (William Butler Yeats), «Ε και;»

Οι σύντροφοί του οι άξιοι στο σχολείο
πίστευαν πως θα γίνει ξακουστός·
το ίδιο κι εκείνος – πάνω στο βιβλίο
ως τα τριάντα του έζησε σκυφτός.
«Ε και;» του Πλάτωνα έκανε η σκιά. «Ε και;»

Όλα όσα έγραψε διαβάστηκαν πολύ,
μετά από χρόνια απέκτησε λεφτά
που ήταν για τις ανάγκες του αρκετά
και φίλους που ήτανε φίλοι σωστοί.
«Ε και;» του Πλάτωνα έκανε η σκιά. «Ε και;»

Απ’ τα όνειρά του χάρηκε καρπούς –
γυναίκα, ένα παλιό σπιτάκι, δυο παιδιά,
είχε στον κήπο του λουλούδια, οπωρικά,
γύρω του μάζευε ποιητές, σοφούς.
«Ε και;» του Πλάτωνα έκανε η σκιά. «Ε και;»

«Το έργο μου», σκεφτόταν στα γεράματα,
«νά το, όπως τό ‘χα από παιδί σχεδιάσει·
ας λεν, δεν χάθηκα σ’ ανούσια πράγματα,
σε κάτι τέλειο εγώ έχω φτάσει».
Μα ακούστηκε πιο δυνατά η σκιά: «Ε και;»

~
μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης
πηγή