(1).jpg)
.png)
Κάποτε, βέβαια, θὰ βρεθῶ κι ἐγὼ -ἄς μὴ γελιόμαστε-
μὲ κάποιο σουγιὰ μπηγμένο στὰ πλευρά,
κάποιο σκοινὶ γύρω άπ’ τὸ λαιμό μου,
παραμορφωμένος ἀπ’ τὰ χτυπήματα τοῦ ἀγνώστου,
(ἄνεργος; ναυτικός; ψυχοπαθής; τί σημασία ἔχει…).
Τὰ συρτάρια μου ἄνω κάτω, ροῦχα πεταμένα,
ὁλόγυμνος σὲ στάση ἄμυνας ἢ παράκλησης
νὰ κλείσει, νὰ τελειώσει, ἐπιτέλους, τὸ μαρτύριο
(πού, ἄλλωστε, τὸ περίμενα στὸ βάθος)
καὶ πιὰ νὰ μείνουν πίσω μου δυὸ τρία ποιήματα,
μᾶλλον οἱ, τελευταῖοι στίχοι μου,
πεντέξι σοφὲς ὑποθήκες πίσω ἀπὸ τὴ μάσκα μου.
Λοιπόν, ἂς ἔχετε τὸ νοῦ σας. Ἂν χαθῶ,
ἂν δὲν τηλεφωνήσω κι ἐξαφανισθῶ περίεργα,
μὴν τὸ ἀποδώσετε στὶς γνωστὲς παραξενιές μου.
Ψάξτε με στὸ λιμάνι, σ’ ἔρημες μαοῦνες,
σὲ τίποτα θάμνα ἐξοχικά,
σὲ ὕποπτα, παγωμένα ξενοδοχεία,
ἀναζητεῖστε με μ’ ἐπιμονή στὶς ἐρημιές,
ρωτεῖστε πρόσωπα στὰ πάρκα,
κυρίως, διαβάστε γιὰ τὶς ἔρευνές σας
προσεκτικά τὰ ποιήματά μου.
Περιγράφω λεπτομερῶς τοὺς ὑποψήφιους δολοφόνους μου,
τί μάρκα τσιγάρου καπνίζουν,
τὸ βλέμμα, τὶς συνήθειες,
τὴ βραχνάδα τους.
~
από τη συλλογή Η μεταφυσική της μιας νύχτας, εκδ. Γνώση, 1982
μὲ κάποιο σουγιὰ μπηγμένο στὰ πλευρά,
κάποιο σκοινὶ γύρω άπ’ τὸ λαιμό μου,
παραμορφωμένος ἀπ’ τὰ χτυπήματα τοῦ ἀγνώστου,
(ἄνεργος; ναυτικός; ψυχοπαθής; τί σημασία ἔχει…).
Τὰ συρτάρια μου ἄνω κάτω, ροῦχα πεταμένα,
ὁλόγυμνος σὲ στάση ἄμυνας ἢ παράκλησης
νὰ κλείσει, νὰ τελειώσει, ἐπιτέλους, τὸ μαρτύριο
(πού, ἄλλωστε, τὸ περίμενα στὸ βάθος)
καὶ πιὰ νὰ μείνουν πίσω μου δυὸ τρία ποιήματα,
μᾶλλον οἱ, τελευταῖοι στίχοι μου,
πεντέξι σοφὲς ὑποθήκες πίσω ἀπὸ τὴ μάσκα μου.
Λοιπόν, ἂς ἔχετε τὸ νοῦ σας. Ἂν χαθῶ,
ἂν δὲν τηλεφωνήσω κι ἐξαφανισθῶ περίεργα,
μὴν τὸ ἀποδώσετε στὶς γνωστὲς παραξενιές μου.
Ψάξτε με στὸ λιμάνι, σ’ ἔρημες μαοῦνες,
σὲ τίποτα θάμνα ἐξοχικά,
σὲ ὕποπτα, παγωμένα ξενοδοχεία,
ἀναζητεῖστε με μ’ ἐπιμονή στὶς ἐρημιές,
ρωτεῖστε πρόσωπα στὰ πάρκα,
κυρίως, διαβάστε γιὰ τὶς ἔρευνές σας
προσεκτικά τὰ ποιήματά μου.
Περιγράφω λεπτομερῶς τοὺς ὑποψήφιους δολοφόνους μου,
τί μάρκα τσιγάρου καπνίζουν,
τὸ βλέμμα, τὶς συνήθειες,
τὴ βραχνάδα τους.
~
από τη συλλογή Η μεταφυσική της μιας νύχτας, εκδ. Γνώση, 1982
Ο Ανδρέας Αγγελάκης (Πειραιάς, 1940 - Πειραιάς, 1991), ήταν ποιητής και συγγραφέας. Σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Λονδίνου. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Ομιλίες τού θεού και της θάλασσας (1962), Ο Πρίγκηπας των κρίνων (1964), Προτάσεις Αθωότητας (1967), Ποιήματα χαρισμένα στον κόντε Διονύσιο Σολωμό (1971), Το πύον (1973), Οι Εφιάλτες (1974), Το Δωμάτιο (1977), Η οδός Θρασυβούλου (1979), Ερωτικό Σώμα (1981) (αυτοαναθολόγηση), Η Μεταφυσική της μιας νύχτας (1982), Καβάφης καθ’ οδόν (1984), Τα ποιήματα του δολοφόνου μου (1986), Ο Μακρύς μονόλογος της Μαρίας Πολυδούρη (1989). Έγραψε τους στίχους σε σημαντικό αριθμό τραγουδιών, έγραψε το νεανικό μυθιστόρημα Love story στο Αγκίστρι το οποίο εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Κέδρος το 1990 και τη βιογραφία του Κώστα Ταχτσή, η οποία εκδόθηκε απ’ τις εκδόσεις Καστανιώτη. Πέθανε στο Νοσοκομείο Μεταξά του Πειραιά στις 14 Ιουλίου του 1991 σε ηλικία μόλις 51 ετών προσβεβλημένος από AIDS [Βιογραφία]
