Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, «Φοβάμαι»

Μάνα,
εσύ μου ’λεγες να φοβάμαι
τις πουτάνες,
τα σοκάκια,
τους τρελούς.

Δεν μου είπες
όμως,
μάνα,
πώς να μη φοβάμαι
τους άνδρες,
τους ευσπλαχνικούς,
τους ιδανικούς συζύγους,
τους καλούς πατέρες,
τους περιποιητικούς.

Μάνα,
φοβάμαι πως κάποια μέρα
θα με αγαπήσουν
και δεν θα μπορώ να είμαι πια
μια τρελή πουτάνα σε σοκάκια.

~
από τη συλλογή  500 mg Ωκυτοκίνης, εκδ. Απόπειρα, 2020

πηγή

Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανε­πι­στημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε τις μετα­πτυ­χιακές σπουδές της στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοί­κησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής και ασχολείται με την παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Σάρ­κινοι θεοί δη­μο­σιεύτηκε στον τόμο με τον τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια από τις εκδόσεις Ρώμη το 2018, μαζί με τη συλλογή του Σταύρου Γκιργκένη Στου ματιού το κέντρο. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του δοκιμιακού-λογοτεχνικού περιοδικού Νόημα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Τίτλοι βιβλίων: Ανθρώπινα δαιμόνια (Ρώμη, 2018). 500 mg Ωκυτοκίνης (Απόπειρα, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας brokenpastelchalks.blogspot.com