Κρατάνε πάντα κάτι μικρό,
ένα κεράκι για τις προσευχές,
ένα δαχτυλίδι για τα γαμήλια εμβατήρια,
ένα χτενάκι για τα μαλλιά μιας κόρης.
Κάποιες φορές,
τους πέφτει κάτι μεγάλο στα χέρια.
Μία σελήνη ολόγιομη,
ή ένα καρτερικό φιλί αποχωρισμού.
Τότε,
λιώνουν σαν χρυσός,
και χύνονται μέσα σε καλούπια,
για να φτιάξουν έργα τέχνης,
από τον εαυτό τους,
που παραμένει άυλος
για να βασιλεύει σε έναν κόσμο φτωχικό,
που δεν έχει χώρο για αρχοντιά,
μεγάλες ιδέες,
και μικρές απολαύσεις της ζωής.
ένα κεράκι για τις προσευχές,
ένα δαχτυλίδι για τα γαμήλια εμβατήρια,
ένα χτενάκι για τα μαλλιά μιας κόρης.
Κάποιες φορές,
τους πέφτει κάτι μεγάλο στα χέρια.
Μία σελήνη ολόγιομη,
ή ένα καρτερικό φιλί αποχωρισμού.
Τότε,
λιώνουν σαν χρυσός,
και χύνονται μέσα σε καλούπια,
για να φτιάξουν έργα τέχνης,
από τον εαυτό τους,
που παραμένει άυλος
για να βασιλεύει σε έναν κόσμο φτωχικό,
που δεν έχει χώρο για αρχοντιά,
μεγάλες ιδέες,
και μικρές απολαύσεις της ζωής.
Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής και ασχολείται με την παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Σάρκινοι θεοί δημοσιεύτηκε στον τόμο με τον τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια από τις εκδόσεις Ρώμη το 2018, μαζί με τη συλλογή του Σταύρου Γκιργκένη Στου ματιού το κέντρο. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του δοκιμιακού-λογοτεχνικού περιοδικού Νόημα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Τίτλοι βιβλίων: Ανθρώπινα δαιμόνια (Ρώμη, 2018). 500 mg Ωκυτοκίνης (Απόπειρα, 2020)