Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, «Αγάπα με»

Σε παρακαλώ, αγάπησε με σήμερα.
Αγάπα με,
όπως θα αγαπούσες κάποιον που πέθανε,
χωρίς φόβους, τέλματα και ασάφειες.

Θέλω την ασφάλεια του νεκρού ανθρώπου,
μόνιμη, σταθερή, γεμάτη από την μετάνοια
όσων τον αδίκησαν.
Την πλήρη απουσία συνείδησης.

Θέλω η αγάπη σου να είναι κρύα,
σαν το κορμί μου,
και πέρα από τη ζωή την ίδια,
άχρονη, σαφής και επιβεβλημένη.

Να με συγχωρέσεις για όλα,
σαν τους νεκρούς,
να εύχεσαι να μπορούσα να ζω
δίχως το αίμα στις φλέβες μου.

Αγάπα με σαν κάτι που δεν υπάρχει ή δεν ζει.
Ή απλώς, σε παρακαλώ, αγάπα με.
Αγάπα με.

~
από το βιβλίο Ανθρώπινα δαιμόνια, συλλογή  Σάρκινοι θεοί, εκδ. Ρώμη, 2018

πηγή

Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανε­πι­στημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε τις μετα­πτυ­χιακές σπουδές της στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοί­κησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής και ασχολείται με την παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Σάρ­κινοι θεοί δη­μο­σιεύτηκε στον τόμο με τον τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια από τις εκδόσεις Ρώμη το 2018, μαζί με τη συλλογή του Σταύρου Γκιργκένη Στου ματιού το κέντρο. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του δοκιμιακού-λογοτεχνικού περιοδικού Νόημα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Τίτλοι βιβλίων: Ανθρώπινα δαιμόνια (Ρώμη, 2018). 500 mg Ωκυτοκίνης (Απόπειρα, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας brokenpastelchalks.blogspot.com