Πωλ Ελυάρ (Paul Éluard), «Όμορφο χέρι»

Ο ήλιος που στενάζει στα περασμένα μου
δεν διάβηκε το κατώφλι
Του χεριού μου, των χεριών σου εξοχή,
Όπου πάντοτε ξαναγεννιώνται
Το γρασίδι, τα λουλούδια του περιπάτου,
Τα μάτια όλες τις ώρες τους
Τους υποσχέθηκαν παραδείσους και θύελλες.
Η εικόνα μας φύλαξε τα όνειρά μας.

Ο ήλιος που κουβαλά την παλιά νεότητα
Δεν γερνάει, είναι ανυπόφορος
Σαν τάφος μού σκεπάζει τον ουρανό
Που πρέπει ν' ανακαλύψω
Με πάθος,
Με τις λέξεις.

~
από το βιβλίο Ποιήματα του Πωλ Ελυάρ, Εκδ. Κουλτούρα, 1971

Μετάφραση : Γιώργος Καραβασίλης
πηγή