Μὲ ἐκοίταξε ἕνα σούρουπο τὸ Μάη,
Τὸ μοσκοβολισμένο Μάη τὸ μῆνα,
Καὶ ἡ ματιά της γιὰ πάντα μοῦ ἐπρομήνα
Εὐτυχία, ποῦ τὸ οὐδέν δὲν πεθυμάει
Μὰ ὁ πόθος δὲ χορταίνει ὅσο κι’ ἂ φάῃ,
Μές τὴν καρδιά μου μπήγεται σὰ σφῆνα·
Σὰ διψασμένη λυόνεται ἀλαφίνα
Ἡ ψυχὴ ὅση γλύκα κι’ ἂ ρουφάῃ.
Μάγο, ἀνέσπερο φέγγος τοῦ θανάτου,
Ἐσύ, ναί, μὲ γλυκιὰ παρηγορία
Πραΰνεις καθενὸς τὰ βάσανά του.
Μές ἀπ’ τὴν ἀλαβάστρινην ὑδρία
Ὅ,τι κι’ ἂν τάζῃς δίνεις· ἀφανίζεις
Τὴν πεθυμιά, τοὺς ὕπνους αἰωνίζεις.
Τὸ μοσκοβολισμένο Μάη τὸ μῆνα,
Καὶ ἡ ματιά της γιὰ πάντα μοῦ ἐπρομήνα
Εὐτυχία, ποῦ τὸ οὐδέν δὲν πεθυμάει
Μὰ ὁ πόθος δὲ χορταίνει ὅσο κι’ ἂ φάῃ,
Μές τὴν καρδιά μου μπήγεται σὰ σφῆνα·
Σὰ διψασμένη λυόνεται ἀλαφίνα
Ἡ ψυχὴ ὅση γλύκα κι’ ἂ ρουφάῃ.
Μάγο, ἀνέσπερο φέγγος τοῦ θανάτου,
Ἐσύ, ναί, μὲ γλυκιὰ παρηγορία
Πραΰνεις καθενὸς τὰ βάσανά του.
Μές ἀπ’ τὴν ἀλαβάστρινην ὑδρία
Ὅ,τι κι’ ἂν τάζῃς δίνεις· ἀφανίζεις
Τὴν πεθυμιά, τοὺς ὕπνους αἰωνίζεις.
Ο Λορέντζος Μαβίλης (Ιθάκη, 1860 - Ιωάννινα, 1912) ήταν Ελληνοϊσπανός
λυρικός ποιητής, και συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων. Ο Μαβίλης
σκοτώθηκε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Θεωρείται ο μεγαλύτερος
σονετογράφος της Ελλάδας. Λέγεται ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την
ποιήτρια Μυρτιώτισσα - κατά κόσμον Θεώνη Δρακοπούλου, η οποία υπηρέτησε την ερωτική ποίηση και το ποίημά της "Τι άλλο καλέ μου"
(1925) είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Ως φόρο τιμής στο συνολικό έργο
του Μαβίλη η κεντρική πλατεία της γενέτειράς του, Ιθάκης, έχει πάρει το
ονομά του. [Βιογραφία]