Δεν θα χρίσω με αίμα τον λόγο μου
άλλοι γιορτάζουν τις πληγές με τέχνη
άλλοι διδάσκουν πόνο.
Εγώ τις λέξεις μου
θα τις χαμογελάσω στον Θεό,
με τις βελούδινές τους κόχες
θα αμβλύνουνε τις άκριες της γης
να παχνιστεί με αβρά ξυπνήματα
το πρωινό αντάμωμα των οδυρμών μας
«Δεν θα δαγκώσω ξένη φλέβα ή δική μου
για να χορτάσω το ποίημα, όχι»
είπα
ενόσω κατασπάραζα θλιμμένη
εποχικά ψοφίμια
και δερμάτινες ψυχές.
~
Από την ποιητική συλλογή Ελαττωματικό χώμα, εκδ. Κεντρί, 2015
πηγή
θα αμβλύνουνε τις άκριες της γης
να παχνιστεί με αβρά ξυπνήματα
το πρωινό αντάμωμα των οδυρμών μας
«Δεν θα δαγκώσω ξένη φλέβα ή δική μου
για να χορτάσω το ποίημα, όχι»
είπα
ενόσω κατασπάραζα θλιμμένη
εποχικά ψοφίμια
και δερμάτινες ψυχές.
~
Από την ποιητική συλλογή Ελαττωματικό χώμα, εκδ. Κεντρί, 2015
πηγή
Η Μαρία Τζίκα γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1980 στην Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από τη Χαλκιδική και μεγάλωσε στον Πολύγυρο. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Δημιουργική Γραφή του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Τίτλοι βιβλίων: Ελαττωματικό χώμα (Το Κεντρί, 2015). Μισός θεός (Βακχικόν, 2019)