Είναι της νύχτας η καρδιά από σπέρμα.
Κυλάει απ΄ τους μηρούς κι απ΄ τους βουβώνες,
γλιστράει στα χείλη, απλώνεται στο δέρμα,
τινάζεται, ηλεκτρίζει τους νευρώνες,
ριζό κι ασύγκλωστο σκοινί που δένει
εκείνους που αγαπήσαν στους αιώνες
κι όσους μονάχοι απόμειναν, και ξένοι.
Νύχια είναι η νύχτα αυτή, γόνατα, μάχη,
κοφτή μια ανάσα, μια λαχανιασμένη
κραυγή που σείει του καιρού το στάχυ
που το ποτέ τρέπει σε πάντα αιφνίδια
και σε παντού το πουθενά, σαν να ΄χει
νικήσει όλου του κόσμου τα βαρίδια,
ξεφύγει πια απ’ του δόλου τον μαγνήτη.
Μια λόχη είναι που, ας καίγεται, μένει ίδια,
μια τύψη που εξαγνίστηκε στη σκήτη,
στου στρόβιλου μια νηνεμία το μάτι,
μια υπόσχεση όρθρου κάθε αποσπερίτη,
ασήμι που απ΄τον γνόφο ραίνει η Εκτάτη
του δέντρου ειρήνη μες στης βίας την πόλη,
του ζώου οπλή στο στέρνο του αναβάτη,
ηφαίστεια που γεννήσαν μιαν ατόλη,
του ήλιου η νίκη εκεί κατά το γέρμα
-πορφύρα που κρατούν της γης οι πόλοι.
Της νύχτας είναι η καρδιά από σπέρμα.
~
Από την ποιητική συλλογή Νύχτα, εκδ. Κίχλη, 2017
πηγή
Νύχια είναι η νύχτα αυτή, γόνατα, μάχη,
κοφτή μια ανάσα, μια λαχανιασμένη
κραυγή που σείει του καιρού το στάχυ
που το ποτέ τρέπει σε πάντα αιφνίδια
και σε παντού το πουθενά, σαν να ΄χει
νικήσει όλου του κόσμου τα βαρίδια,
ξεφύγει πια απ’ του δόλου τον μαγνήτη.
Μια λόχη είναι που, ας καίγεται, μένει ίδια,
μια τύψη που εξαγνίστηκε στη σκήτη,
στου στρόβιλου μια νηνεμία το μάτι,
μια υπόσχεση όρθρου κάθε αποσπερίτη,
ασήμι που απ΄τον γνόφο ραίνει η Εκτάτη
του δέντρου ειρήνη μες στης βίας την πόλη,
του ζώου οπλή στο στέρνο του αναβάτη,
ηφαίστεια που γεννήσαν μιαν ατόλη,
του ήλιου η νίκη εκεί κατά το γέρμα
-πορφύρα που κρατούν της γης οι πόλοι.
Της νύχτας είναι η καρδιά από σπέρμα.
~
Από την ποιητική συλλογή Νύχτα, εκδ. Κίχλη, 2017
πηγή
Ο Κώστας Κουτσουρέλης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και μεταφραστική. Έζησε στη Γερμανία. Δημοσίευσε ποίηση, κείμενα για τη σκηνή, δοκίμια, μελέτες και μεταφράσεις. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Μπενάκη, θέατρα της Αθήνας και της περιφέρειας και μελοποιήθηκαν από γνωστούς συνθέτες. Τα κριτικά του κείμενα περιστρέφονται γύρω από την εγχώρια και ξένη λογοτεχνία και σκέψη. Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται το δοκίμιο "Κ. Π. Καβάφης" (2013), η ποιητική σύνθεση "Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη" (2014), η μετάφραση της "Ηλιόπετρας" του Ο. Πας (β' έκδοση συμπληρωμένη, 2015) ο μονόλογος "Κρέων" και το σατιρικό "Λάμπρου Λαρέλη Vita Poetica" (αμφότερα το 2016). Τον Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη το εκτεταμένο ποίημά του "Νύχτα". Τον Απρίλιο του 2019 η Μικρή Άρκτος εξέδωσε το δοκίμιό του "Η τέχνη που αυτοκτονεί: Για το αδιέξοδο της ποίησης του καιρού μας". Τον Δεκέμβριο του 2019 κυκλοφόρησαν τα "Ποιήματα" του Gottfried Benn σε εισαγωγή, μετάφραση και σχολιασμό δικό του (Gutenberg) και τον Ιούλιο του 2020 ο ποιητικός κύκλος "Η κόρη μου" (Κίχλη). Τον Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφόρησε από τον ίδιο εκδότη η ανθολογία του «1821-2021» - Η Ελλάς των Ελλήνων: Δύο αιώνες εθνικά δεινά στον καθρέφτη της ποίησης. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι η συλλογή δοκιμίων «Τι είναι και τι δεν είναι η ποίηση», Μικρή Άρκτος 2021. Επιμελήθηκε εκδόσεις βιβλίων, αφιερώματα περιοδικών, διαδικτυακούς τόπους και ανθολογίες. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και λογοτεχνικά έντυπα. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ποιητικό Εργαστήριο του Ιδρύματος Σινόπουλου και λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, το κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραµµα των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και το Ινστιτούτο Γκαίτε. To 2010 εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στις εκδηλώσεις "Ρουρ - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης" (Ruhr - Kulturhauptstadt Europas 2010). Για την ποίησή του η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα (2013). Για την εργασία του στους "Ύμνους στη νύχτα" του Νοβάλις τιμήθηκε το 2012 με το Βραβείο Άρη Αλεξάνδρου και το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης από τη Γερμανική Γλώσσα.
