[…]Κόκκινο ξύλινο μονό κρεβάτι. Μπαλκονόπορτα σάπια γεμάτη ρωγμές.
Ήχος φυσαλίδων σαν νεκρώσιμη ακολουθία. Που είσαι;
Ακροβάτης σε μια κλωστή λεπτή έτοιμη να κοπεί.
Χωρίς χέρια να κρατηθώ. Από πού;
Ακρωτηριασμένος.
Ακούς τη μελωδία της βροχής;
Ακούς τον ήχο που κάνει πάνω στη τέντα;
Ήχος φυσαλίδων σαν νεκρώσιμη ακολουθία. Που είσαι;
Ακροβάτης σε μια κλωστή λεπτή έτοιμη να κοπεί.
Χωρίς χέρια να κρατηθώ. Από πού;
Ακρωτηριασμένος.
Ακούς τη μελωδία της βροχής;
Ακούς τον ήχο που κάνει πάνω στη τέντα;
Ακούς πως τρεμοπαίζει ο παλμός στον καρπό του χεριού μου; Ακούς;
Κάτι ψίχουλα δέρματος πέσανε στο χαλί.
Και μάζευα, μάζευα. Συνεχώς μαζεύω. Τι;
Θολή η σκέψη αναρριχάται από τραπέζι σε τραπέζι,
από παράθυρο σε παράθυρο. Και πάλι πίσω.
Και ξανά η ίδια πορεία, με τον ίδιο ρυθμό,Με την ίδια παρασιτική συχνότητα. […]
~
Από την ποιητική συλλογή Χωρίς ζώνη ασφαλείας, εκδ. Άπαρσις, 2019
πηγή
Κάτι ψίχουλα δέρματος πέσανε στο χαλί.
Και μάζευα, μάζευα. Συνεχώς μαζεύω. Τι;
Θολή η σκέψη αναρριχάται από τραπέζι σε τραπέζι,
από παράθυρο σε παράθυρο. Και πάλι πίσω.
Και ξανά η ίδια πορεία, με τον ίδιο ρυθμό,Με την ίδια παρασιτική συχνότητα. […]
~
Από την ποιητική συλλογή Χωρίς ζώνη ασφαλείας, εκδ. Άπαρσις, 2019
πηγή
O Λεωνίδας Κοσκινάς γεννήθηκε το 1988 στην Κέρκυρα, όπου έζησε τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια. Σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Από το 2011 και για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Εκεί γνώρισε έναν «καινούριο κόσμο», που τον γοήτευσε, τον σημάδεψε και τον διαμόρφωσε σημαντικά. Πλέον ζει στην Κέρκυρα μόνιμα. Τίτλοι βιβλίων: Χωρίς ζώνη ασφαλείας (Άπαρσις, 2019)
