Εμείς άρρωστοι απ΄όνειρο, νέοι λυμφατικοί
νέοι άρρρωστοι από πόθους κι από λύπη
που η πλήξη την ψυχή μας κατοικεί
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει
γράφουμε στίχους τις πίκρες μας, γιατί
μπορεί έτσι να πλανέψουμε τη λύπη
μα ένα βιβλίο μας κι αν εκδόσουμε προς τι,
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Εμείς ποιητές ακατοίκητων ουρανών
θρόϊσματα φύλλων, κούφιοι χτύποι…
Όλη η ζωή μας ένα ιστόρημα κενόν
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Της νεότητας η φλόγα απατηλή
ασθενικοί της καρδιάς οι χτύποι…
Κι είμαστε άρρωστοι, αχ άρρωστοι πολύ
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει…
νέοι άρρρωστοι από πόθους κι από λύπη
που η πλήξη την ψυχή μας κατοικεί
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει
γράφουμε στίχους τις πίκρες μας, γιατί
μπορεί έτσι να πλανέψουμε τη λύπη
μα ένα βιβλίο μας κι αν εκδόσουμε προς τι,
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Εμείς ποιητές ακατοίκητων ουρανών
θρόϊσματα φύλλων, κούφιοι χτύποι…
Όλη η ζωή μας ένα ιστόρημα κενόν
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Της νεότητας η φλόγα απατηλή
ασθενικοί της καρδιάς οι χτύποι…
Κι είμαστε άρρωστοι, αχ άρρωστοι πολύ
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει…
~
Από τη συλλογή: “Δώδεκα εφιαλτικές βινιέτες και άλλα ποιήματα”
“Άρης Δικταίος: ανθολόγιο στην ποίησή του” του Κωνσταντόπουλου Ντίνου,
έκδοση “ΔΟΚΙΜΑΚΗ” 2010
πηγή
“Άρης Δικταίος: ανθολόγιο στην ποίησή του” του Κωνσταντόπουλου Ντίνου,
έκδοση “ΔΟΚΙΜΑΚΗ” 2010
πηγή
Ο Άρης Δικταίος (πραγματικό όνομα: Κώστας Κωνσταντουλάκης, Ηράκλειο,
1919 – Αθήνα, 1983) ήταν ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής. Το 1938
γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε ως το
1940, οπότε επιστρατεύτηκε. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής
έζησε στην Κρήτη. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1945 και ασχολήθηκε με τη
δημοσιογραφία στον Τύπο και το ραδιόφωνο, ως συνεργάτης του Εθνικού
Ιδρύματος Ραδιοφωνίας από το 1946 ως το 1951. Μαθητής Γυμνασίου ακόμα
δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Νέα Γράμματα και το 1935 εξέδωσε την
πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Δώδεκα εφιαλτικές βινιέτες. Είχε
προηγηθεί η αποκηρυγμένη ποιητική συλλογή Στα κύματα της ζωής (1934).
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Νεοελληνικά Γράμματα, Νέοι Ρυθμοί,
Φιλολογικά Χρονικά, Νέα Εστία, Νέα Πορεία κ.α. Ιδιαίτερα ογκώδες είναι
το δοκιμιακό και μεταφραστικό του έργο, ενώ εξέδωσε επίσης ποιητικές και
λογοτεχνικές ανθολογίες. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το
1956 από κοινού με το Γιάννη Ρίτσο και το Παράσημο του Α΄ Βαθμού των
Γραμμάτων Κύριλου και Μεθόδιου από την βουλγαρική κυβέρνηση (1977). Έργα
του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ποίηση του Άρη
Δικταίου τοποθετείται στη λεγόμενη πρώτη μεταπολεμική γενιά της
λογοτεχνίας μας, με έντονα τα στοιχεία της υπαρξιακής αγωνίας και
επιρροές από τη λογοτεχνική και φιλοσοφική παραγωγή του Jean Paul
Sartre. [Βιογραφία]