Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κατερίνα Μήλιου, «Τη νύχτα θέλω»

Δεν με νοιάζει η μέρα σου,
τη νύχτα θέλω να μου χαρίσεις,
τις φαντασιώσεις και τα όνειρά σου.
Μου αρέσει αυτός ο μαγικός κόσμος
που λούζεται και βγαίνει σεργιάνι
στις σκιές και στους ήχους.
Απλώνεται γύρω και γεμίζει το χώρο
με εικόνες πόθου και μυστηρίου.
Αρωματισμένες με νωπή οσμή βρέφους,
πίσω στις πρώτες χαραγματιές,
στα πρώτα αποτυπώματα.
Δεν με νοιάζει η κούραση της μέρας,
η λύτρωση της νύχτας με διεγείρει.
Σκηνικό απέραντο,
ατέλειωτες ιστορίες που ζει.
Πλανεύτρα, τον αποκαμό παρασέρνει,
γεράκι και κύκνος μαζί
πετάει σε αισθήσεις
αέρινου διαπεράσματος.
Χάδι της σάρκας
σε μια ένωση που χωρίζεται για να ξανασμίξει.
Δεν με νοιάζει ο ήλιος που χαρίζεται,
είναι μέσα μου.
Η σελήνη της νύχτας με προκαλεί.
Στα ρίγη της θάλασσας μου ξεφεύγει,
όταν στην άκρη του κύματος
μέσα μου έρχεται,
μα τραβιέται αναχαιτίζοντας την ορμή της.
Η ηδονή της, ηδονή μου προσφέρει.
Δεν με νοιάζει ο αέρας της μέρας
που τρυπώνει στο κορμί μου
της νύχτας αυτός, τραγουδάει σε φυλλωσιές
και ξεσηκώνει όνειρα,
γεμίζει την ψυχή μου δροσιά
δύναμη οξυγόνου που διαλύει
σε μόρια τη ζωή μου
καθαρίζει ό,τι άπρεπο ή αδιάφορο
Δεν με νοιάζει να μου χαρίσεις τη μέρα
Χαρισμένη από γεννησιμιού της υπάρχει
Τη νύχτα, κόσμημα στρογγυλό,
να μου χαρίσεις,
θέλω.

Η Κατερίνα Μήλιου γεννήθηκε στην Αυστραλία. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Κοζάνη και τα εφηβικά της στη Θεσσαλονίκη στην περίοδο που ήκμασαν τα πρώτα μπαράκια, οι μεγάλες νύχτες και οι παρέες μέσα σ' ένα ερωτικό κλίμα ζωντάνιας, πρωτοπόρων καλλιτεχνικών ρευμάτων, πολιτικών και υπαρξιακών προβληματισμών. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση από τα πρώτα εφηβικά της χρόνια. Σπούδασε ψυχολογία. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε κλινική ψυχολογία στην Αγγλία, στο Πανεπιστήμιο του Sheffield. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές. Χαρακτηρίστηκε ως "κατ' εξοχή λυρική ποιήτρια". Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Αθήνα, στην Ψυχολογική Αξιολόγηση και έκανε σεμινάρια σε σχολές γονέων, στην ψυχοθεραπεία και στην ψυχανάλυση. Eργάζεται ιδιωτικά, τόσο στο χώρο της ψυχολογικής αξιολόγησης όσο και στην ψυχοθεραπεία και πάντα συμπορεύεται με την τέχνη. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Νύχτες, έρωτες, πόνοι (1988). Προσοχή στις παράξενες νύχτες (2017). Τρεις ιστορίες χωρίς τέλος ή Τρία (1986). Η πόλη ήταν μυθική (2011). Οι προβλητικές δοκιμασίες θεματικής αντίληψης ενηλίκων και παιδιών (2013). Οι προβλητικές δοκιμασίες θεματικής αντίληψης ενηλίκων, εφήβων και παιδιών (2020).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης