σφαίρες στο τραγούδι
μαντεμένια υπομονή
καψαλισμένο μαύρο
απείθαρχης λογικήςτου
κοιλιά στομωμένη
με νεκρώσιμους
τιποτένιους φίλους
τετραπληγικής μόστρας
η διάθεση καθαγιάζεται
το μάτι μονολογεί
το σάλτο απ’ την ταράτσα
στο καπό ενός φορτηγού σκάνια
λαδωμένου απ’ την εθνική οδό
μέχρι τη λαχαναγορά με τα ζάρια
σκαρώνει εξάρες
η ηλίας περασμένος
χρόνια τώρα
από τη φαντασία στην πίστη
σουρωμένος απ’ το ίδιο σάλτο
αλλά εσύ εκεί
παλουκώνοντας το λογάριασμα
αποτάσσοντας τον βήχα
επιμένοντας σαν μουτρωμένο άλογο
στην ασημαντότητα
και στην χρεωκοπία
πάρε σβάρνα τα καταραμένα τα σκουτιά
σου λέω
`κείνα απ’ τη ναυαγισμένη θήβα
μύρισ’ τα για τελευταία φορά
κάν’ τα πατσαβούρια τρελού
σκούπισε τα χρονικά στην κόψη της νύχτας
πετάλωσε τις λέξεις με δαύτα
και γάμα το φεγγάρι
γάμα τα αστέρια
20 21
γάμα οτιδήποτε υπάρχει εκεί
υπεροπτικό κι ασήμαντο
κανείς δεν σώθηκε από μια τρύπα
από ένα ασκέρι
λευκών στρόγγυλων σχημάτων
όλα παραμυθίες ουρανού
που κάνει τα δικά του
λιντσάρισμα του μαύρου
καρκίνωμα του σάλιου
ασσόδυο φέρνει ο γκρεμός
κι εσύ μαρκαρισμένος
η σκύλλα ποντάρει στη χάρυβδη
η μοναξιά στην αποπλάνηση
και η ψυχή σκασιαρχείο απ’ το σώμα
αποκοτιές
στραφτάλισμα
επικίνδυνες λέξεις
γυροφέρνουν στα πόδια
η ναυαρίνου σημαίνει φόνος
η ζαλόγγου χορός απότομος
η σόλωνος ποίηση πεθαμένη
το φίατ που κατεβαίνει αρπακτικά
ξεφτέρι στη λαιμαργία του
να γείρει απρόσεκτα
να μην τον δει κανείς
να χορέψει τον φόνο
να σαλτάρει τον θάνατο
να γίνει η διάθεση
μια και καλή
αλύγιστη παραλυσία
σαν βάζει πρώτα το δεξί
να ακολουθήσει την πομπή
κουφάλες έφυγα πια
ξανά μονολογεί
τέρμα τα αστεία
ένα φανάρι λήγει την τελετή
σεμνά και ταπεινά
κόκκινα και σταθερά
ένας κωλόμπατσος
του κόβει την πορεία
η γλώσσα στέργει
για άλλη μια φορά
γαμώ την ομοιοκαταληξία
~
από τη συλλογή CARΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, εκδόσεις Bibliotheque
μαντεμένια υπομονή
καψαλισμένο μαύρο
απείθαρχης λογικήςτου
κοιλιά στομωμένη
με νεκρώσιμους
τιποτένιους φίλους
τετραπληγικής μόστρας
η διάθεση καθαγιάζεται
το μάτι μονολογεί
το σάλτο απ’ την ταράτσα
στο καπό ενός φορτηγού σκάνια
λαδωμένου απ’ την εθνική οδό
μέχρι τη λαχαναγορά με τα ζάρια
σκαρώνει εξάρες
η ηλίας περασμένος
χρόνια τώρα
από τη φαντασία στην πίστη
σουρωμένος απ’ το ίδιο σάλτο
αλλά εσύ εκεί
παλουκώνοντας το λογάριασμα
αποτάσσοντας τον βήχα
επιμένοντας σαν μουτρωμένο άλογο
στην ασημαντότητα
και στην χρεωκοπία
πάρε σβάρνα τα καταραμένα τα σκουτιά
σου λέω
`κείνα απ’ τη ναυαγισμένη θήβα
μύρισ’ τα για τελευταία φορά
κάν’ τα πατσαβούρια τρελού
σκούπισε τα χρονικά στην κόψη της νύχτας
πετάλωσε τις λέξεις με δαύτα
και γάμα το φεγγάρι
γάμα τα αστέρια
20 21
γάμα οτιδήποτε υπάρχει εκεί
υπεροπτικό κι ασήμαντο
κανείς δεν σώθηκε από μια τρύπα
από ένα ασκέρι
λευκών στρόγγυλων σχημάτων
όλα παραμυθίες ουρανού
που κάνει τα δικά του
λιντσάρισμα του μαύρου
καρκίνωμα του σάλιου
ασσόδυο φέρνει ο γκρεμός
κι εσύ μαρκαρισμένος
η σκύλλα ποντάρει στη χάρυβδη
η μοναξιά στην αποπλάνηση
και η ψυχή σκασιαρχείο απ’ το σώμα
αποκοτιές
στραφτάλισμα
επικίνδυνες λέξεις
γυροφέρνουν στα πόδια
η ναυαρίνου σημαίνει φόνος
η ζαλόγγου χορός απότομος
η σόλωνος ποίηση πεθαμένη
το φίατ που κατεβαίνει αρπακτικά
ξεφτέρι στη λαιμαργία του
να γείρει απρόσεκτα
να μην τον δει κανείς
να χορέψει τον φόνο
να σαλτάρει τον θάνατο
να γίνει η διάθεση
μια και καλή
αλύγιστη παραλυσία
σαν βάζει πρώτα το δεξί
να ακολουθήσει την πομπή
κουφάλες έφυγα πια
ξανά μονολογεί
τέρμα τα αστεία
ένα φανάρι λήγει την τελετή
σεμνά και ταπεινά
κόκκινα και σταθερά
ένας κωλόμπατσος
του κόβει την πορεία
η γλώσσα στέργει
για άλλη μια φορά
γαμώ την ομοιοκαταληξία
~
από τη συλλογή CARΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, εκδόσεις Bibliotheque
Ο Γιάννης Ζελιαναίος γεννήθηκε τον Γενάρη του άσωτου έτους 1978. Υπήρξε αρθρογράφος σε πολλά μουσικά sites, αποκλειστικός φωτογράφος του συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα» για πολλά χρόνια, δισκοθέτης, φανζινάς, υπάλληλος δισκοπωλείου και πολλά άλλα επαγγέλματα που ευτυχώς έκανε για να βιοποριστεί. Ποιήματα και κείμενά του έχουν χρησιμοποιηθεί για θεατρικές παραστάσεις, opening acts και άλλα πολλά. Την περίοδο 2012-2017 ήταν συνεκδότης μαζί με την Γιώτα Παναγιώτου στις εκδόσεις Straw Dogs όπου κυκλοφορεί και το ομότιτλο περιοδικό τέχνης με έδρα του την Κύπρο. Για ένα χρόνο (2015-2016) αρθρογραφούσε στο πολιτιστικό ένθετο «Ηδύφωνο» της κυριακάτικης «Σημερινής» κρατώντας την δική του μουσική στήλη με τίτλο «Ο Ήχος της Μουσικής». Είναι βασικός συνεργάτης της Τεθλασμένης Ψηφιακής Βιβλιοθήκης, bibliotheque.gr. Ζει κι εργάζεται ως δισκοθέτης στην Λευκωσία. Τίτλοι βιβλίων: Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας (Εριφύλη, 2004). Άννα (Εριφύλη, 2005). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Ενδυμίων, 2009). Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος (Straw Dogs, 2016). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Straw Dogs, 2016). Caraytoktonia (Bibliotheque, 2018)
