Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Μιλτιάδης Μαλακάσης, «Τρία Απονύχτερα»

Ι.
Ω οι θλιμμένες ώρες
Μέσα στην ψυχή μου
ανάβουν νεκροκέρια
ω και να κρατούσα
καθώς τώρα, πάντα,
τα λευκά σου χέρια.

Ω οι θλιμμένες ώρες
Τι μελαγχολία
πάσα η πλάση δείχτει
έγνοιες μαυροφόρες
πλέκουν λογισμέ μου
γύρωθέ σου δίχτυ.

Ω οι θλιμμένες ώρες
στ' ουρανού το δώμα
σιωπή και λύπη
κάθε μια στιγμή των
φεύγει, φεύγει ωιμένα
μ' ένα καρδιοχτύπι.

Ω οι θλιμμένες ώρες
που μου σιγολένε
κάποιες ιστορίες
ω που την ψυχή μου
τη μαραίνουν κάποιες
κρύφιες νοσταλγίες.

Ω οι θλιμμένες ώρες
μέσα στη ψυχή μου
ανάβουν νεκροκέρια
ω και να κρατούσα
καθώς τώρα, πάντα,
τα λευκά σου χέρια.

ΙΙ.
Νεκρωμένο φέγγος
χύνει το φεγγάρι
στ' αφρισμένο κύμα
που γοργοκυλά,

νεκρωμένο φέγγος
πίνει το χορτάρι
που στα κορφοβούνια
σειέται σιγαλά

Νεκρωμένο φέγγος
ζώνει τα πλατάνια
και τα κυπαρίσσια
τα ψηλά ψηλά

νεκρωμένο φέγγος
πλέκει σε στεφάνια
της αμυγδαλίτσας
τ' άνθια τα απαλά

Νεκρωμένο φέγγος
μες στο κοιμητήρι
σε σταυρούς σε πλάκες
σέρνεται δειλά

νεκρωμένο φέγγος
έχει ακόμα γύρει
στην ψυχή μου που έρμη
κλαίει σιωπηλά

ΙΙΙ.
Χύθηκε μες στον κήπο σου
σταλιά-σταλιά ένα βράδυ,
στις αμπελίνες το αίμα σου
και στο περιπλοκάδι,

κι οι σύφραχτες το ρούφηξαν
φριμμένες βαλσαμίνες
και με λουλούδια κόκκινα
ξημέρωσαν κι εκείνες

Κι όσα άνθια κι όσα ανθόκλωνα
με τ' άσπλαχνό σου χέρι
μάζεψες κι αλαφρόστρωσες
να κάμεις μεσημέρι

Φλογίστηκαν κι ανάλυωσαν
κι εγίναν άγριο ρέμα
και κοιμισμένη σ' έπνιξαν
μές στο δικό μου το αίμα.
 
Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (Μεσολόγγι, 1869 –Αθήνα, 1943) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του νεοελληνικού λυρισμού. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση και την πεζογραφία. Από το 1937 ως το 1939 ήταν πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.[Βιογραφία

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης