Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Τάσος Ρήτος, «Μέσα απ' όλα»

Μέσα απ' το σκοτάδι,
μπορείς να δεις το φως.
Μέσα απ' το φως,
μπορείς να δεις τα μαύρα πουλιά.
Μέσα από έναν υπόνομο,
μπορείς να δεις το χαμόγελο της μέρας.
Μέσα απ' την βροχή της μέρας,
μπορείς να δεις το ουράνιο τόξο.
Μέσα από ένα τούνελ πελώριο,
μπορείς να ελπίζεις για μια σταγόνα χιόνι.
Μέσα από ένα βουνό,
μπορείς να ελπίζεις για μια αχανή πεδιάδα.
Μέσα από μια μαύρη εικόνα,
μπορείς να δεις τις λευκές πινελιές του ζωγράφου.
Μέσα απ' τα βάθη της ψυχής σου,
μπορείς να δεις ένα τόσο δα χαμόγελο.
Μέσα απ' τα βάθη του μυαλού σου,
μπορείς να βγάλεις ένα μικρό αναστεναγμό.
Μέσα απ' τα υγρά σου μάτια,
μπορείς να βγάλεις έναν μικρό άγγελο.
Μέσα απ' τα σκληρά σου χέρια,
μπορείς να βγάλεις ένα παλμό.
Μέσα απ' την καρδιά σου,
μπορείς να βγάλεις έναν αγνό σεβασμό.
Μέσα απ' όλα αυτά,
μπορείς να προσμένεις ένα ωραίο τίποτα.
Μέσα απ' το τίποτα,
μπορείς να ζωγραφίσεις ένα κόσμο μαγικό!
Λέξη κραυγή

Αυθόρμητα σε πέταξα πάνω στο τσαλακωμένο χαρτί.
Μέσα στη στάχτη στο σπασμένο τασάκι σε έσβησα.
Μέσα σε θάλασσες σε βύθισα για ώρες ατελείωτες.
Στα υγρά ποτήρια σε μέθυσα.
Πάνω σε άστρα σε εκτόξευσα
και σε σκύλους σε τάισα νυχτιάτικα.
Πάνω στους ώμους μου σε κουβάλησα,
μέσα σε βιβλία και ξεχασμένους στίχους.
Στους τοίχους σε ζωγράφισα,
μαζί με τις εικόνες ξεπεσμένων σύννεφων.
Τυχαία λέξη, λέξη κραυγή.
Λέξη πληγή, σε είχα μέσα σ' όλα,
σε όλες τις γιορτές και τις λύπες,
σε όλα τα όνειρα και τις ευχές,
σε όλες τις βρισιές και τα παράπονα,
σε όλα τα απωθημένα και τα λησμονημένα.
Λέξη κραυγή!
~

Ο Τάσος Ρήτος γεννήθηκε το 1982 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της σχολής ΙΕΚ Πυθαγόρα, με την ειδικότητα του Τεχνικού Υπολογιστών και Δικτύων. Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Vakxikon.gr από το 2008 έως το 2012. Το 2008 συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία ποίησης «Moνοδιάλογοι» των εκδόσεων Ash in Art. Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του “Ο δαίμονας που κρύβεις μέσα σου”, από τις Εκδόσεις Ash in Art σε συνεργασία με το περιοδικό Vakxikon.gr. Το 2012 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Vakxikon.gr η δεύτερη ποιητική συλλογή με τίτλο “Μέσα στο σκοτάδι, κρύβεται το φως”. Ποιήματα και κείμενα του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ημερίδες και παρουσιάσεις βιβλίων. Συνεργάζεται κατά καιρούς με διάφορα διαδικτυακά ραδιόφωνα, σαν μουσικός παραγωγός. Tο 2010 δημιούργησε το προσωπικό studio ηχογραφήσεων με την επωνυμία Blonde Home Studio, το οποίο στεγάζει πλήθος μουσικών για ηχογραφήσεις και πρόβες. Το 2014 κυκλοφήρησε το πρώτο προσωπικό booklet /cd album, σε συνεργασία με την Φαίη Νάση, με τον τίτλο “Inside the darkness, hides the light”. Το 2017 δημιούργησαν, μαζί με τον Θόδωρο Πετιρόπουλο (Teo Noir), πρώην μέλος των θρυλικών International Comedy και τον Γιώργο Αρζόγλου (Fog Pilot,) τους Fog International. Το 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του CD Album με τίτλο “Hidden Faces“, σε συνεργασία με τον Νίκο Σκρέτα και διάφορους φίλους μουσικούς.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης