Νίκος Καββαδίας, «Θαλάσσια Πανίς»

Στὸν Αἰμίλιο Βεάκη
Ένα κοχύλι σκουλαρίκι έχεις στ’ αυτί
και στα μαλλιά θαλασσινό πράσινο αστέρα.
Tropical stormy in Madras area cholera,
και στα νησιά του Lakha-diwa πυρετοί.

Το ‘να σου χέρι ανάλαφρα φύκια κρατά
και το ζερβί σου το λειψό σάπια καβίλλια.
Η Katherine τούτη τη στιγμή, χιλιάδες μίλια…
Βγάνει τη ντάμα με το ρήγα σταυρωτά.

Το «Union Jack» και το σπασμένο τουρκετί

κι ο Γιαπωνέζος στην παντιέρα μαύρη μπάλα.

Η αφή της όμοια με το πέρσικο γατί

Που ‘χες ψωνίσει πριν τρεις μήνες στην Bomballa.

Περαστική τώρα η Γοργόνα η τροπική

σε βλέπει αδιάφορη κι απέ σε φέρνει βόρτα.

Αλλιώτικες όσες σταμπάρουν ναυτικοί

κι άλλες αυτές που σε τραβούσανε στα πόρτα.

Ο κατασκότεινος βρέχει νερένιος ουρανός

μολύβι, εγγλέζικες κονσέρβες, porridge, νάρκες.

Παίζει τερπνό, παράξενο παιγνίδι με τις σάρκες

καθώς διαβαίνει ο σκύλος ο θαλασσινός.

Τοπίο σκωτσέζικο σκυλιά και κυνηγοί,

πύργος με φάντασμα παλιό Johnnie Walker whisky.

Απόψε δυο χαλύβδινοι πρωραίοι πυργίσκοι

προσμένουν Τρίτωνες για βάρδιας αλλαγή.

Γουίλλιαμ!… Γέλα στο βυθό φλεγματικά,

αφού πια τίποτα δε μέλλει να προδώσεις.

Ας παίξουν κι άλλοι με παιγνίδια ναυτικά

κι άλλοι ας φορέσουνε φανέλλα με ραβδώσεις.

~

Πούσι (1947)