Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Μέρες του 1901»

Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό,

που μέσα σ' όλην του την έκλυσι

και την πολλήν του πείραν έρωτος,

παρ' όλην την συνειθισμένη του

στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν,

ετύχαιναν στιγμές - πλην βέβαια

σπανιότατες - που την εντύπωσιν

έδιδε σάρκας σχεδόν άθικτης.

Των είκοσι εννιά του χρόνων η εμορφιά

η τόσο από την ηδονή δοκιμασμένη,

ήταν στιγμές που θύμιζε παράδοξα

έφηβο που - κάπως αδέξια - στην αγάπη

πρώτη φορά το αγνό του σώμα παραδίδει.
(1927)
πηγή