Αν μάθαινες πως πέθανα να μην προφέρεις τ’ όνομά μου
γιατί ο θάνατος κι ο αναπαμός θα κόβονταν στα δύο.
Η φωνή σου, καμπάνα που αναστατώνει τις αισθήσεις,
θα ’ταν ο φάρος ο αχνός που τον ζητάει η καταχνιά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα, πες συλλαβές παράξενες.
Πρόφερε μέλισσα, ψωμί, λουλούδι, δάκρυ, καταιγίδα.
Μην αφεθείς και βρουν τα χείλια σου τα έντεκα γράμματά μου.
Κουράστηκα, έχω αγαπήσει, έχω κερδίσει τη σιωπή.
γιατί ο θάνατος κι ο αναπαμός θα κόβονταν στα δύο.
Η φωνή σου, καμπάνα που αναστατώνει τις αισθήσεις,
θα ’ταν ο φάρος ο αχνός που τον ζητάει η καταχνιά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα, πες συλλαβές παράξενες.
Πρόφερε μέλισσα, ψωμί, λουλούδι, δάκρυ, καταιγίδα.
Μην αφεθείς και βρουν τα χείλια σου τα έντεκα γράμματά μου.
Κουράστηκα, έχω αγαπήσει, έχω κερδίσει τη σιωπή.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου αν μάθαινες πως πέθανα:
μέσ’ απ’ τη σκοτεινιά της γης θα ’ρχόμουν στη φωνή σου.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου, να μην προφέρεις τ’ όνομά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα μην ψιθυρίσεις τ’ όνομά μου.
~
EL turno del ofendido ─Η σειρά του ταπεινωμένου
(Casa de las Américas, Cuba 1962)
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος
μέσ’ απ’ τη σκοτεινιά της γης θα ’ρχόμουν στη φωνή σου.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου, να μην προφέρεις τ’ όνομά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα μην ψιθυρίσεις τ’ όνομά μου.
~
EL turno del ofendido ─Η σειρά του ταπεινωμένου
(Casa de las Américas, Cuba 1962)
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος
