Γκιγιώμ Απολλιναίρ (Guillaume Apollinaire), «Eκεί είναι»

Εκεί είναι μικρά γεφύρια σαστισμένα
Εκεί είναι η καρδιά μου που χτυπά για σένα
Εκεί είναι μια γυναίκα μελαγχολική πάνω στο δρόμο
Εκεί είναι μια όμορφη μικρή αγροικία μέσα σε ένα κήπο
Εκεί είναι έξη στρατιώτες που διασκεδάζουν σαν τρελοί
Εκεί είναι τα ματιά μου που ψάχνουν την εικόνα σου
Εκεί είναι ένα μικρό γοητευτικό δάσος πάνω στο λόφο

Και ένας ντόπιος γέρος κατουρά την ώρα που περνάμε

Εκεί είναι ένας ποιητής που ονειρεύεται τη μικρούλα Λου

Εκεί είναι η μικρούλα Λου εκλεκτή μέσα στο μεγάλο

Παρίσι

Εκεί είναι μια πυροβολαρχία μέσα στο δάσος

Εκεί είναι μια βοσκοπούλα που βόσκει τα πρόβατά της

Εκεί είναι η ζωή μου που σου ανήκει

Εκεί είναι ο εφεδρικός μου κονδυλοφόρος που όλο στάζει

Εκεί είναι μια κουρτίνα από λεύκες απαλή απαλή

Εκεί είναι όλη μου η ζωή η περασμένη που πέρασε καλά

Εκεί είναι οι δρόμοι οι σκοτεινοί της Menton που είχαμε

αγαπηθεί

Εκεί είναι μια μικρή κοπέλα από το Sospel που μαστιγώνει

τους συντρόφους της

Εκεί είναι το μαστίγιο μου του αμαξά μέσα στο σάκο μου

που έχω για τη βρώμη

Εκεί είναι τα βέλγικα βαγόνια πάνω στις γραμμές

Εκεί είναι ο έρωτάς μου

Εκεί είναι όλη η ζωή

Σε λατρεύω

~

μτφρ: Κώστας Ριτσώνης

πηγή