Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Στο νεκροταφείο»

Ήμουν σκυμμένος πάνω από τον τάφο της μητέρας
μου, τακτοποιώντας τα λουλούδια που της πήγα, ό-
ταν κατάλαβα πως κάποιος είχε έρθει και στεκόταν
από πίσω μου. Γύρισα κι είδα μια αδερφή, από αυτές
που συναντούσα χρόνια στο Βαρδάρι. «Έχετε εδώ τη
μητέρα σας;» με ρώτησε ευγενικά. Βαμμένα μαλλιά,
γυναικωτά φερσίματα, η γνωστή θηλυπρεπής φωνή.
«Βλέπω, την περιποιείστε πολύ,» συνέχισε· «όμως δε
νομίζετε πως αυτές οι μάνες μας κατέστρεψαν; Αν
σήμερα σερνόμαστε στο Βαρδάρι αυτές δεν είναι η
αιτία;» «Δεν έχει νόημα να ψάχνουμε για ευθύνες ε-
πάνω σ’ έναν τάφο,» είπα με δυσφορία·»πάντως να
ξέρετε ένα πράγμα: Αυτοί που δε λατρεύουνε τους
πεθαμένους τους, δεν έχουνε αγάπη ούτε για τους
ζωντανούς. Ίσως αυτό να οδήγησε τους πιο πολλούς
μας στο Βαρδάρι – όχι η μάνα μας.»

Όταν απομακρύνθηκε, το μικρό νεκροταφείο ξανα-
βρήκε τη γαλήνη του. Σκυφτές γυναικούλες, εδώ κι
εκεί άναβαν με ευλάβεια τα καντήλια.
~
  Νεκρή πιάτσα, Μπιλιέτο, 2000

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης