Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Η Επέμβασις των Θεών»

 Ηeartily know /.../ Τhe gods arrive.
                                                        ΕΜΕRSΟΝ

        RÉΜΟΝΙΝ. — ... Ιl disparaîtra au moment nécessaire;
                les dieux interviendront.
Μme DΕ RUΜΙÈRΕS. — Comme dans les tragédies
                antiques?                                (Acte ΙΙ, sc. i)
        Μme DΕ RUΜΙÈRΕS. — Qu’y a-t-il?
        RÉΜΟΝΙΝ. — Les Dieux son arrivés.
                                                        (Acte V, sc. x)
                        ALΕΧAΝDRΕ DUΜAS, FΙLS, L’Εtrangère

Θα γίνει τώρα τούτο, κ’ έπειτα εκείνο·
και πιο αργά, σε μια ή δυο χρονιές (ως κρίνω),
τέτοιες θα είν’ οι πράξεις, τέτοιοι θα ’ν’ οι τρόποι.
Δεν θα φροντίσουμε για μακρινό κατόπι.
Για το καλύτερον ημείς θα προσπαθούμε.
Και όσο προσπαθούμε, τόσο θα χαλνούμε,
θα μπλέκουμε τα πράγματα, ώς να βρεθούμε
στην άκρα σύγχυσι. Καί τότε θα σταθούμε.
Θα είν’ η ώρα οι θεοί να εργασθούνε.
Έρχονται πάντοτ’ οι θεοί. Θα κατεβούνε
από τες μηχανές των, και τους μεν θα σώσουν,
τους δε βίαια, ξαφνικά θα τους σηκώσουν
από την μέση· και σαν φέρουνε μια τάξι
θ’ αποσυρθούν. — Κ’ έπειτ’ αυτός τούτο θα πράξει,
τούτο εκείνος· και με τον καιρόν οι άλλοι
τα ιδικά των. Και θ’ αρχίσουμε και πάλι.

(1899)

~

Τα Ανέκδοτα (1877-1923)

πηγή - ανάλυση