Αργύρης Εφταλιώτης, «Βγήκα να μάθω»

Βγῆκα νὰ μάθω ἄ μ' ἀγαπᾶς,
Καὶ τὴν ἰτιὰ ρωτοῦσα,
Γιατί πιὰ κάθε αὐγὴ δὲν πᾶς
Ἐκεῖ ποῦ σὲ ἀπαντοῦσα;

Σκύβει καὶ λέει ἡ δόλια
Μὲ δάκριο, μὲ πληγὴ,
Πῶς σὲ ἄλλα περιβόλια
Γυρίζεις τὴν αὐγή.

Βγῆκα νὰ μάθω ἄ μὲ ξεχνᾶς,

Ρωτῶ τὴν κρυὰ βρυσοῦλα

Ἄ μὲ θυμᾶσαι ὅταν περνᾶς

Ἀπὸ τὴ ρεματοῦλα.

Μοῦ κρένει τὸ νεράκι

Μὲ λύπη, μὲ θυμὸ,

Πῶς ἔγινε φαρμάκι

Κ' ἐκεῖνο ἀπ' τὸν καημό.

~

Α. Εφταλιώτης, Παλιοί Σκοποί, Αθήνα, Εστία, 1909

πηγή 

 

Το Αργύρης Εφταλιώτης ( Μήθυμνα Λέσβου, 1849 – Αντίμπ (Antibes) νότια Γαλλία 1923) είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του λογοτέχνη Κλεάνθη Μιχαηλίδη. Η πρώτη εμφάνιση του Εφταλιώτη στα γράμματα σημειώνεται με τη συμμετοχή του στον «Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό» του 1889, όπου η ποιητική συλλογή του «Τραγούδια του ξενητεμένου» βραβεύθηκε και απέσπασε τον έπαινο της κριτικής επιτροπής, αφού το πρώτο βραβείο το κέρδισε ο Κωστής Παλαμάς με το ποίημα «Ύμνος εις την Αθηνάν». Το ψευδώνυμο του ποιητή είναι απόρροια της νοσταλγίας του: Προέρχεται από την Εφταλού', παραθαλάσσια τοποθεσία και σήμερα οικισμό στις βορειότερες ακτές της Λέσβου (το όνομα προέρχεται από το «Ευθαλού» = ευ + θάλλω, δηλαδή «πρασινίζω καλά»). Μάλιστα, στην Ευθαλού αγόρασε αργότερα, επηρεασμένος, ένα κτήμα για να ηρεμεί ο Ηλίας Βενέζης.  [Βιογραφία]