Ειρήνη Βαρβαρέσσου, «Γυρεύω»

Γυρεύω τα χείλη σου , για να γλυκάνω το είναι μου .
γυρεύω το σώμα σου , για να νοιώσω γυναίκα .
Γυρεύω την ψυχή σου , να τροχοδρομήσω την ζωή μου .
Γυρεύω την ματιά σου , να δώσει χτύπο στην καρδιά μου ..
Γυρεύω την ανάσα σου , για ν’ανασάνουν τα πνευμόνια μου .
Αγάπη μου …μοναδική ….αναντικατάστατη !!!..
Παρασύρομαι μαζί σου σε Απρίληδες και Μάηδες .
Σε μυρωμένουν κήπους .
Σε μυστηριώδη μονοπάτια απάτητα .
Καβαλάω απάλαφρα σύννεφα  και ανεβαίνω μαζί σου , στους επτά ουρανούς .
Κατεβαίνω στον βυθό της μεγάλης θάλασσας και κλείνομαι μαζί σου ,
σε φιλντισένιο όστρακο .
Γίνομαι Χιονάτη και χώνομαι στα παραμύθια .
Γίνομαι Αηδόνι και τραγουδώ μόνο για σένα .
Υφαίνω την αγάπη μου και σε ενδύω .
Για να ζεσταίνεσαι , τις κρύες νύχτες της μοναξιάς ,
να δροσίζεσαι , τις καυτές μέρες της ερημιάς .
Αγάπη μου , δεν βρίσκω επίθετο να δώσω σ’αυτό που νοιώθω .
Γιατί η καρδιά μου ,ποτέ δεν ξαναχτύπησε έτσι …!

πηγή