Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ειρήνη Βαρβαρέσσου, «Σ΄αγαπώ»

Σ’ αγαπώ.
Αν μου ζητήσεις βοήθεια, θα σου προσφέρω τη ζωή μου.
Αν μου ζητήσεις ελπίδα, θα σου χαρίσω το Σύμπαν με όλους τους Γαλαξίες του.
Γιατί η καρδιά μου, βρήκε την άνοιξη στα μάτια σου.
Ήμουν άνυδρη έρημος και ήρθες σαν ευλογημένη βροχή.
Ομόρφηνες την πλάση μου!
Σ’ αγαπώ με μια αγάπη κατασταλαγμένη, χωρίς δισταγμούς.
Σ’ αγαπώ απέραντα, με μια υπέροχη τελειότητα.
Σ’ αγαπώ με μια αγάπη, που γεννιέται κάθε χίλια χρόνια.
Σ’ αγαπώ όποιος κι αν είσαι, ότι κι’αν είσαι.
Σε κουβαλάω μέσα μου, το σπίτι σου είναι η καρδιά μου .
Κι’ όταν έρθει η ώρα να φύγεις, θα κρατήσω συνοδοιπόρο την σκέψη σου.
Δεν θα μ’’αγγίζει η μοναξιά, θα τριγυρνάς στις φλέβες μου.
Θα φυλακίσω την φωνή σου στ’ αυτιά μου.
Θα περιμένω τον γυρισμό σου .
Θα αισθάνομαι νοερά το άγγιγμα σου και θα τρέμω, στην προσμονή μιας συνάντησης .
Θα περιμένω την νύχτα, να σε ονειρευτώ .
Θα περιμένω το ξημέρωμα, να μου τηλεφωνήσεις .
Θα περιμένω με εγκαρτέρηση, να σμίξουμε .
Γιατί η καρδιά μου ποτέ, δεν ξαναφτερούγησε έτσι .
Γιατί σε θέλει το σώμα μου .
Γιατί η αγάπη σου είναι ο ιμάντας, που δίνει κίνηση στις όσες μύχιες ελπίδες μου.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης