Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Ινδική Εικών»

Η οικουμένη τέσσαρας έχει μεγάλας πύλας
        ας τέσσαρες φυλάττουν άγγελοι.
Η μία είναι ο Βορράς· ο Νότος αντικρύ της·
        κ' αι άλλαι Δύσις και Ανατολή.

Η πύλη της Ανατολής είν' εκ λαμπρού μαργάρου·
        και προ αυτής άγγελος φαεινός
στέμμ' αδαμάντινον φορεί και ζώνην αδαμάντων
        κ' επί εδάφους ίστατ' αχατών.

Εξ αμεθύστου πορφυρού του Νότου είν' η πύλη.
        Ο άγγελός της ο φρουρός κρατεί
σκήπτρον εις χείρας μαγικόν εκ σκοτεινού σαπφείρου.
 Νεφέλη εκ καλάϊδος πυκνή
κρύπτει τους πόδας του.

 Επί μιας όχθης σκεπασμένης
 με κόκκινα κογχύλια λεπτά
ο άγγελος της Δύσεως ίσταται και φυλάττει
        πύλην εκ κοραλλίου τιμαλφούς.
Στέφανον ρόδων τεχνητών φορεί, κάθε δε ρόδον
        συνίστατ' εκ λυχνίτου καθαρού.

Είναι η πύλη του Βορρά από χρυσόν κτισμένη,
        και θρόνον έχει προς την είσοδον

(1892)

~

Τα Ανέκδοτα (1877-1923)

πηγή