Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Nous n'osons plus chanter les roses»

Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα
πολλούς μου λόγους αποσιωπώ.
Εν τη καρδία μου είναι γραμμένα
πολλά ποιήματα· και τα θαμμένα
εκείνα άσματά μου αγ[απ]ώ.

Ω πρώτη, [αγ]νή, μόνη [ελευθε]ρία
της ήβης προς την ηδο[νήν...]!
Ω μέθη των αισθήσεων γλ[υκειά]!
Τας θείας σας μορφάς κοινο[τοπία]
φοβούμαι μη υβρίση ποτα[πή.]

(1892)

~

Τα Ανέκδοτα (1877-1923)

πηγή