Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Η ιστορία και η ρίζα μιας έκφρασης: "πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη"

Μια έκφραση που την ακούμε συχνά και συνήθως όταν κάτι μας τρομάζει πολύ. Τι μπορεί άραγε να σημαίνει και πως προέκυψε; Την εποχή των Περσικών πολέμων, η Σαλαμίνα, ή ακριβέστερα ένα μέρος της κοντά στα σημερινά Αμπελάκια, λεγότανε Κόλουρις. Ο χρόνος όμως και η τάση παραφθοράς των ονομάτων, στα μεταγενέστερα χρόνια, διαμόρφωσαν το όνομα Κόλουρις σε Κούλουρη.

Όταν λοιπόν, στην παλιά εκείνη εποχή, υπήρχαν σημάδια ότι ετοιμαζότανε βαρβαρική εισβολή στην Αθήνα και στα περίχωρά της, γινότανε κάτι σαν την σημερινή «εκκένωση» από τον άμαχο πληθυσμό. Οι γυναίκες και τα παιδιά καταφεύγανε για ασφάλεια, στην Σαλαμίνα. Δηλαδή, όλες οι ψυχές-εκτός από τους πολεμιστές-στην εμφάνιση σοβαρού κινδύνου πήγαιναν στην Κούλουρη.

Σχετικά με το τοπωνυμικό «Κούλουρη» και την χρησιμοποίηση στην έκφραση της λέξης «ψυχή μου» υπάρχουν και οι ακόλουθες παραλλαγές. Λέγεται πως η λέξη Κούλουρη χαρακτηρίζει όλο το νησί της Σαλαμίνας και ότι η λέξη προέρχεται από το σχήμα του νησιού που είναι σαν κουλούρι.

Επίσης συνήθως «ψυχή μου» λένε οι γονείς το παιδί τους και άλλοι πάλι τα προσφιλή τους πρόσωπα. Τα παιδιά λοιπόν και τα προσφιλή πρόσωπα κατέφευγαν στην Κούλουρη με την εμφάνιση του κινδύνου, για αυτό και στην έκφραση χρησιμοποιείται η λέξη ψυχή, έχοντας έτσι την διπλή της σημασία, του αγαπημένου προσώπου και της πνοής ζωής η οποία κινδυνεύει να χαθεί σε περιπτώσεις μεγάλου κινδύνου. πηγή

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης