Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!»
κι αν χαμηλά έχεις πέσει.
κι αν λύπη τώρα σε τρυγά
κι έχεις βαθιά πονέσει.
Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά
κι έρημος έχεις μείνει.
μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!»
-τ' ακούς;- ό,τι κι αν γίνει!
κι αν χαμηλά έχεις πέσει.
κι αν λύπη τώρα σε τρυγά
κι έχεις βαθιά πονέσει.
Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά
κι έρημος έχεις μείνει.
μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!»
-τ' ακούς;- ό,τι κι αν γίνει!
Ο Αντώνης Σαμαράκης (Αθήνα, 1919 – Πύλος Μεσσηνίας, 2003) ήταν Έλληνας
πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς. Μετά το απολυτήριο από το Β'
Γυμνάσιο της Βαρβακείου Σχολής, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική
αντίσταση.Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο,
αλλά κατάφερε να αποδράσει. Από το 1935 ως το 1963 εργάστηκε στο
Υπουργείο Εργασίας, θέση από την οποία παραιτήθηκε με την επιβολή της
δικτατορίας του Μεταξά και στην οποία επέστρεψε το 1945. Συμμετείχε ως
εκπρόσωπος της χώρας μας σε διεθνείς συναντήσεις για θέματα εργασιακά
και μεταναστευτικά. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της
δεκαετίας του 1930 ως ποιητής από τις στήλες των περιοδικών "Παιδικός
κόσμος" και "Διάπλασις των Παίδων". Ακολούθησαν δημοσιεύσεις του στις
σελίδες της "Νέας Εστίας" και άλλων περιοδικών, όπως το "Ξεκίνημα", και
τα "Νεοελληνικά Γράμματα". Συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό "Ακτίνες"
μετά τον πόλεμο του 1940. Το 1954 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή
διηγημάτων με τίτλο Ζητείται ελπίς. Ακολούθησαν πέντε ακόμη βιβλία του,
τα οποία γνώρισαν πολλές επανεκδόσεις και μεταφράσεις σε ξένες γλώσσες.
Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος (1962 για το "Αρνούμαι"), το
Βραβείο των Δώδεκα - Έπαθλο Κώστα Ουράνη (1966 για "Το λάθος"), το Μέγα
Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία (1970 για "Το λάθος").
Τιμήθηκε επίσης για τη συνολική προσφορά του από τη διοργάνωση Europalia
(1982) και με το Σταυρό του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995).
Μετά τη μεταπολίτευση δημοσίευσε κείμενα κοινωνικού και πολιτικού
περιεχομένου στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Διηγήματά του έγιναν
σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες. Ταινία έγινε επίσης "Το λάθος" από
τον Peter Fleischmann. Η πεζογραφία του Αντώνη Σαμαράκη τοποθετείται
στο χώρο της κοινωνικής καταγγελίας. Μέσα από τα έργα του προβάλλει
έντονη η αγωνία για την πορεία του σύγχρονου κόσμου, η κοινωνική
συνείδηση και η ανθρωπιστική κοσμοθεωρία του συγγραφέα. Η γλώσσα του
είναι απλή, χωρίς επιτηδευμένο ύφος, ξεχωρίζει κυρίως για την πυκνότητα
των νοημάτων. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.
