Στέλιος Δουμένης, «Διάβολος και Θεός»

Ο Διάβολος και ο Θεός τρώγαν και συζητάγαν,
κάτι δικό τους λέγανε και "χά χα χά" γελάγαν.
Σε μια στιγμή του λέει ο Θεός —Τί γίνεται εκεί κάτω;
τους έχεις βάλει στη σειρά ή είναι άνω-κάτω;
— Εάν τους έχω στη σειρά χωράει αμφιβολία;
Αφού δεν πάει χωρίς εμένα, ένας στην εκκλησία.
— Μα εσύ έχεις κάνει Διάβολε, δουλειά πολύ μεγάλη,
τους πας ντουγρού για το γκρεμό, και “χά χα χά χα” πάλι.
— Μα τι θαρρείς δεν ξέρουμε πως κελαηδούν τ' αηδόνια
και τί μαθαίνω πλάι σου, Θεέ μου, τόσα χρόνια;
— Στο πλάι μου έμαθες πολλά, τώρα κι αυτό να μάθεις,
με τους ανθρώπους λιγοστά γιατί θα τήνε πάθεις.
Όχι μαζί τους χωρατά μην πάρουνε αέρα,
μη σε βρω δίχως κέρατα και κολοβό μια μέρα.

πηγή

Ο Στέλιος Δουμένης γεννήθηκε στη Σαλαμίνα. Την δεκαετία του 1940 μετά δυσκολίας κατορθώνει να μάθει γράμματα. Από πολύ νωρίς και για βιοποριστικούς λόγους ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα, όπως του κτηνοτρόφου, πτηνοτρόφου, σερβιτόρου αλλά και του Κουρέα. Παράλληλα ασχολήθηκε με την μουσική, τον στίχο  και την ποίηση. Την μουσική υπηρέτησε κατά βάση μετά το 1950.

Γράφει χαρακτηριστικά η Ευγενία Σπετσιώτου-Μέλλιου για την ποίηση του Στέλιου Δουμένη:  Διαβάζοντας ποιήματα του Στέλιου Δουμένη φέρνεις στον νου σου Δροσίνη, Πορφύρα, αγγίζεις τις χορδές του Βάρναλη και αντιλαμβάνεσαι πως οι σκέψεις και ο προβληματισμός του Ρίτσου έχουν κοινή αφετηρία τις ίδιες πηγές από τις οποίες ήπιε νερό και δροσίστηκε, δίψασε πάλι και αγωνίστηκε ένας απλός βιοπαλαιστής εμπλουτισμένος με τις ευαισθησίες της φυλής του. πηγή