Βάσω Μπρατάκη, «Το πέταγμα»

'Εφυγες χωρίς να πεις τίποτε
για το μυστικό που έκρυβαν τα αγάλματα.
Οι αμυγδαλιές που μου υποσχέθηκες
δεν άπλωσαν κλαδιά παρά μονάχα
στα λευκά όνειρα που νύχτωσαν
παραφυλώντας στον ύπνο των κύκνων.
Γέρασες καλέ μου,αναζητώντας φτερά
μέσα στο δροσερό τραγούδι της θάλασσας.

Αλήθεια πόσο γαλανό είναι το πέταγμα των γλάρων,
και όμως δεν έπαψες να ξεθάφεις τον πόνο
σκοντάφτοντας στην γνώριμη σκληράδα των βράχων
παρόλο που το νιώθεις βαθιά μέσα σου
πως ο ήλιος γερνά μαδώντας τα ίδια χρυσάνθεμα.

Αδελφέ μου τι μπορούμε να κάνουμε;
Τα πουλιά ωριμάζουν μέσα στο ίδιο τους το πέταγμα.

~
από τη συλλογή Η εποχή των χαμένων ποιητών, εκδ. Δωδώνη, 2012
πηγή η ιστοσελίδα της ποιήτριας mpleveloudo.blogspot.com

Η ποιήτρια Βάσω Μπρατάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Ζει και εργάζεται στα Γιαννιτσά. Έχει μαθητεύσει στη ζωγράφο Μαρία Καζάζη στα μυστικά του ιμπρεσιονισμού. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1983 με ένα ποίημα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 1337 του περιοδικού «Νέα Εστία».
Ποιητικές συλλογές:
«Τα ερωτικά – Δοκιμές», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα, 1985
«Νύχτα ηνίοχος», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2010
«Η εποχή των χαμένων ποιητών», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 2012