Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κώστας Πατίνιος, «Στον κάμπο των ονείρων σου»

Θέλω να τρέξω στον κάμπο των ονείρων  σου
σαν μικρό παιδί ξυπόλητο, ημίγυμνο,
να επανατοποθετήσω,
να επαναπροσδιορίσω
τη σχέση μου με το χώρο,
τη σχέση μου με το χρόνο,
τη σχέση μου με μένα,
τη σχέση μου με σένα.
Θέλω να τρέξω
στον κάμπο τον ονείρων  σου,
να σε προλάβω πριν ξυπνήσεις,
να μας βρει αγκαλιά  η αυγή
και ύστερα,

άμα θες, συνεχίζουμε  μαζί…
~
από τη συλλογή Κουνήσου μούχλα, Eκδ. Αρμίδα, 2014
Ευχαριστώ την Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

Ο Κώστας Πατίνιος γεννήθηκε το 1971 στη Λευκωσία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Εργάζεται ως λειτουργός σε ίδρυμα με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και τρέχει σε αγώνες από πέντε μέχρι εκατόν πέντε χιλιόμετρα. Γράφει μικρά διηγήματα και ποιήματα.
Τίτλοι βιβλίων: Είναι μέρες που αναπνέω τη σιωπή τους (2011). Δρόμου δρώμενα (2012). Kουνήσου μούχλα (2014). Θέα από μπαλκόνι Διηγήματα (2018). Όσα ξέφυγαν της σιωπής (Αρμίδα 2021).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης