Και μια μέρα ξεκίνησε να τρέχει,
να τρέχει και να τρέχει,
έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Και καθώς προχωρούσε,
έβρισκε πολλούς λόγους,
τόσους που δεν τους πρόφτανε.
Και έτρεχε
και τρέχει
και θα τρέχει.
~
από τη συλλογή Κουνήσου μούχλα, Eκδ. Αρμίδα, 2014
να τρέχει και να τρέχει,
έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Και καθώς προχωρούσε,
έβρισκε πολλούς λόγους,
τόσους που δεν τους πρόφτανε.
Και έτρεχε
και τρέχει
και θα τρέχει.
~
από τη συλλογή Κουνήσου μούχλα, Eκδ. Αρμίδα, 2014
Ευχαριστώ την Αγγελική που μου έστειλε το ποίημα
Ο Κώστας Πατίνιος γεννήθηκε το 1971 στη Λευκωσία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Εργάζεται ως λειτουργός σε ίδρυμα με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και τρέχει σε αγώνες από πέντε μέχρι εκατόν πέντε χιλιόμετρα. Γράφει μικρά διηγήματα και ποιήματα.
Τίτλοι βιβλίων: Είναι μέρες που αναπνέω τη σιωπή τους (2011). Δρόμου δρώμενα (2012). Kουνήσου μούχλα (2014). Θέα από μπαλκόνι Διηγήματα (2018). Όσα ξέφυγαν της σιωπής (Αρμίδα 2021).
Ο Κώστας Πατίνιος γεννήθηκε το 1971 στη Λευκωσία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Εργάζεται ως λειτουργός σε ίδρυμα με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και τρέχει σε αγώνες από πέντε μέχρι εκατόν πέντε χιλιόμετρα. Γράφει μικρά διηγήματα και ποιήματα.
Τίτλοι βιβλίων: Είναι μέρες που αναπνέω τη σιωπή τους (2011). Δρόμου δρώμενα (2012). Kουνήσου μούχλα (2014). Θέα από μπαλκόνι Διηγήματα (2018). Όσα ξέφυγαν της σιωπής (Αρμίδα 2021).